نام فایل : قره گوردم 11 ص

فرمت : .doc

تعداد صفحه/اسلاید : 8

حجم : 53 کیلوبایت

قره گوردم
طرز بازي به اين ترتيب است كه دو دسته ده يا بيست نفري تشكيل مي‌شوند؛ دسته اول براي پنهان شدن به نقطه‌اي مي‌روند، دسته دوم كه نقش يابنده را دارند، به همراهي نمايند دسته اول كه او را «اومان/خان‌جلو» مي‌گويند و دائم با صداي بلند موقعيت يابنده‌هاي را براي پنهان شده‌ها گزارش مي‌دهد، راه مي‌افتند.
اين بازي‌ معمولاً در شب انجام مي‌گيرد. هنگامي كه يابنده‌گان آنان را يافتند، مي‌گويند «پرق» يعني ما شما را ديديم و پنهان شده‌ها نيز سعي مي‌كنند خود را به «تارپ»، محل اصلي بازي برسانند. در اين بازي يافتن محل دشمن، نقش اصلي را دارد كه ميدان كارزار و نبرد را به خاطر مي‌آورد.
آراكسير
طرز بازي: دو دسته مي‌شوند، يك دسته در يك محل دور هم دايره مي‌ايستند كه اين عده نقش «قوين/گوسفند» را بازي مي‌كند و دسته ديگر نقش حمله كننده «قورت/گرگ» را بازي مي‌كند و دسته گرگ سعي مي‌كند به دسته گوسفندان حمله كند، ولي چوپان گوسفندان مانع از پراكندگي آنان مي‌شود.
هرگاه كسي از دسته گوسفندان جدا شود، فوري از دسته گرگ كسي از ميان او و چوپان مي‌گذرد و به اين‌ترتيب يكي از طرف گوسفندان از بازي اخراج و اگر نتوانستند گرگ‌ها از ميان گوسفندان عبور كنند، چوپان به پاي شخص مهاجم مي‌زند و او از دسته گرگ‌ها اخراج مي‌شود و به اين ترتيب برنده يا بازنده تعيين مي‌شود.
در اين بازي نقش اتحاد و يكدستگي در ميان تركمن‌ها و نقش گرگ كه همواره زندگي تركمن‌ها را تهديد مي‌كرده است، به خوبي نمايش داده شده است.
قورد توتمش
عده‌اي از بازيكنان نقش گوسفند را بازي كرده از پيراهن يكديگر گرفته به دنبال هم، ‌قطاروار قرار مي‌گيرند و از روي فردي كه در نقش گرگ بازي مي‌كند، عبور مي‌كنند و مي‌گويند: «اوليمي، ديري» (مرده يا زنده) گرگ مي‌خواهد يكي از گوسفندان را بگيرد. نفر اول از دسته گوسفندان به صورت زيگزاگ مي‌رود، بقيه نيز همين‌طور تا بدين‌ترتيب گرگ نتواند به گوسفندان دسترسي يابد.
قوشاق آتدير
يك گروه از بازيكنان ـ در خانه ـ با پرتاب ترمه شال به طرف گروه ديگر، اسب معروفي را در ذهن خود و گروه ترسيم كرده و به صورت معمايي از طرف ديگر مي‌خواهد كه نام و صاحب اسب را بشناسد. اگر هر كدام از دو گروه موفق شدند، يعني اگر گروه دوم موفق شد اسب را بشناسد، گروه اول را سوار مي‌شوند و در صورت نشناختن، گروه اول، گروه دوم را سوار مي‌شوند.
ساقچي ـ اشاك
در اين بازي، ابتدا بچه‌ها دايره‌وار ايستاده، متن زير را مي‌خوانند: «اگنه اگنه، اوجي دگنه، بال بالاينا، چك چكينا، غوزه، غوزه، قطر گچي، خالانگ، خبانگ، ناريل، بوسل، چوماقاي، چورتاي، امين اوغلي، بيلي بارغلي، گوتي داغلي چق و با اشاره به هر كدام از بچه‌ها متن فوق را مي‌خواند و در آخر به يك نفر مي‌رسد و مي‌گويد: برون بيرون و دوباره متن را مي‌خواند تا بدين‌ترتيب در آخر دو نفر مي‌ماند: آفاق، پاپاق، يخشي يامان، پوپ».
بدين ‌ترتيب آنكه يخشي (خوب) باشد، نگهبان و آنكه كلمه «يامان» (بد) به او خورده به صورت خميده مي‌ايستد تا ديگران از روي وي بپرند و نگهبان نگذارد كه ديگران بر او سوار شوند. اگر نگهبان توانست با پا ضربه‌اي بر مهاجم بزند، جاي وي را با مهاجم عوض مي‌كنند. بدين ترتيب بازي تا آخر ادامه مي‌يابد.
آي ترك ـ گون ترك
اين بازي مخصوص دختران تركمن است و معني آن «ماه و خورشيد را مي‌خواهم» است. اين بازي گوياي زماني است كه تركمن‌ها به عناصر طبيعي، نظير ماه و آفتاب احترام گذاشته و حتي نام فرزندان خود را از عناصر طبيعي مانند آي‌خان، گون، داغ و ... انتخاب مي‌كردند.
دختران بازيگر دو دسته شده در مقابل يكديگر اين جملات را رد و بدل مي‌كنند:
دسته اول: آي تره‌ك، گون تره‌گ.
دسته دوم: هر كيمه گلجك گره‌ك، بيزه‌ن سزا كيم گره‌ك.
دسته اول: اووي ينگه لي گره‌ك، آردي تنگه لي گره‌ك.
...