نام فایل : مراحل مختلف ساختن یک ساختمان 42 ص

فرمت : .doc

تعداد صفحه/اسلاید : 30

حجم : 110 کیلوبایت

مراحل مختلف ساختن یک ساختمان
بازدید زمین و ریشه کنی
قبل از شروع هر نوع عملیات ساختمانی باید زمین محلساختمان بازدید شده و وضعیت و فاصله آن نسبت به خیابانها و جاده های اطراف مورد بازرسی قرار گیرد و همچنین پستی و بلندی زمین با توجه به نقشه ساختمان مورد بازدید قرار گرفته در صورتیکه ساختمان برگ باشد پستی و بلندی و سایر عوارض زمین می باید بوسیله مهندسین نقشه بردار تعیین گردد و همچنین باید محل چاه های فاضل آب و چاه آبهای قدیمی و مسیر قنات های قدیمی که ممکن است درهر زمینی موجود باشد تعیین شده و محل آن نسبت به پی سازی مشخص گردد و در صورت لزوم می باید این چاه ها با بتون و یا شفته پر شود و محل احداث ساختمان نسبت به زمین تعیین شده و نسبت به ریشه کنی (کندن ریشه های نباتی که ممکن است در زمین روئیده باشد) آن محل اقدام شود و خاکهای اضافی به بیرون حمل گردد و بالاخره باید شکل هندسی زمین و زوایای آن کاملاً معلوم شده و با نقشه ساختمان مطابقت داده شود.
پیاده کردن نقشه
پس از بازدید محل و ریشه کنی اولین قدم در ساختن یک ساختمان پیاده کردن نقشه می باشد. منظور از پیاده کردن نقشه یعنی انتقال نقشة ساختمان از روی کاغذ بر روی زمین بابعاد اصلی (یک به یک) بطوریکه محل دقیق پی ها و ستونها و دیوارها و زیرزمینها و عرض پی ها روی زمین بخوبی مشخص باشد . و همزمان با ریشه کنی و بازدید محل باید قسمتهیا مختلف نقشة ساختمان مخصوصاً نقشه پی کنی کاملاً مورد مطالعه قرار گرفته بطوری که در هیچ قسمت نقطة ابهایم باقی نماند. و بعداً اقدام به پیاده کردن نقشه بشود. باید سعی شود حتماً در موقع پیاده کردن نقشه از نقشة پی کنی استفاده گردد. برای پیاده کردن نقشه ساختمانهای مهم معمولاً از دوربین های نقشه برداری استفاده می شود. ولی برای پیاده کردن نقشة ساختمان های معمولی و کوچک از متر و ریسمان بنائی که به آن ریسمان کار هم می گویند استفاده می گردد. برای پیاده کردن نقشه با متر و ریسمان کار ابتدا باید محل کلی ساختمان را روی زمین مشخص نموده و بعد با کشیدن ریسمان در یکی از امتدادهای تعیین شده و ریختن گچ یکی از خطوط اصلی ساختمان را تعیین می نمائیم و بعد خط دیگر ساختمان را که معمولاً عمود بر خط اول می باشد با استفاده از خاصیت قضیة فیثاغورث (در مثلث های قائم الزاویه مجذور وتر مساوی است با مجموع مجذورات دو ضلع دیگر) رسم می نمائیم . معمولاً در اصطلاح بنائی استفاده از این روش را 3و4و5 می گویند . زیرا در این طریق معمولاً اضلاع مثلث متر و 4 متر و وتر مثلث 5 متر است. و برای مکانهای کوچکتر یا بزرگتر می توان از مضربهای این اعداد استفاده نمود مانند 30و40و50 سانتیمتر و یا 6 متر و 8 متر و 10 متر. بهرحال امتداد خط
Ay
که عمود بر امتداد خط
Ax
می باشد به دست می آید. آنگاه سایر خطوط را موازی با دو خط فوق الذکر رسم می نمایند. ممکن است به علت قناس بودن زمین دو خط کناری نقشه بر هم عمود نباشد. در این صورت یکی از خطوط میانی نقشه را که حتماً بر خط اول عمود است انتخاب و رسم می نمائیم. ممکن است برای عمود کردن خطوط از گونیای بنائی استفاده نمود در این صورت دقت کار کمتر
می باشد.
رپر
با توجه به اینکه هر نقطه از ساختمان نسبت به سطح زمین دارای ارتفاع معینی میباشد که باید در طول مدت اجرا در هر زمان قابل کنترل باشد. برای جلوگیری ازاشتباه قطعه بتنی با ابعاد دلخواه (مثلا 40 * 40 با ارتفاع 20 سانتیمتر) در نقطه ای دورتر از محل ساختمان میسازند بطوریکه در موقع گودبرداری و یا پی کنی با آن آسیب نرسد و در طول مدت ساختمان تمام ارتفاعات را با آن می سنجند باین قطعه بتنی اصطلاحاً رپر میگویند . در بعضی ساختمانهای کوچکتر روی اولین قسمتی که ساخته میشود (مانند اولین ستون) علامتی میگذارند و بقیه ارتفاعات را نسبت به آن مسینجند.
گود برداری
بعد از پیاده کردن نقشه و کنترل آن در صورت لزوم اقدام به گودبرداری مینمایند. گودبرداری برای آن قسمت از ساختمان انجام میشود که در طبقات پایین تر از کف طبیعی زمین ساخته میشود، مانند موتورخانه ها و انارها و پارکینگ ها و غیره. در مومقع گودبرداری چنانچه محل گودبرداری بزرگ نباشد از وسائل معمولی مانند بیل و کلنگ و فرقون (چرخ دستی) استفاده میگردد. برای این کار تا عمق معینی که عمل پرتاب خاک بابیل به بالا امکان پذیر است (مثلا 2 متر) عمل گودبرداری را ادامه میدهند و بعداز آن پله ای ایجاد نموده و خاک حاصله از عمق پایین تر از پله را روی پله ایجاد شده ریخته و از روی پله دوباره به خارج منتقل می نمایند.
پی کنی
1-دسترسی به زمین بکر
با توجه به اینکه کلیه بار ساختمان بوسیله دیوارها یا ستون ها به زمین منتقل می شود در نتیجه ساختمان باید روی زمینی که قابل اعتماد بوده و قابلیت تحمل بار ساختمان را داشته باشد بناگردد. برای دسترسی به چنین زمینی ناچار به ایجاد پی برای ساختمان میباشیم.
2- برای محافظت پایه ساختمان
برای محافظت پایه ساختمان و جلوگیری از تاثیر عوامل جوی در پایه ساختمان باید پی سازی نمائیم .در اینصورت حتی در بهترین زمینها نیز باید حداقل پی هائی به عمق 40 تا 50 سانتیمتر حفر کنیم.
ایجاد پی
عرض و طول و عمق پی ها کاملا بستگی به وزن ساختمان و قدرت تحمل خاک محل ساختمان دارد. در ساختمان های بزرگ قبل از شروع کار بوسیله آزمایشات مکانیک خاک قدرت مجاز تحملی زمین را تعیین نموده و ازروی آن مهندس محاسب ابعاد پی را تعین مینماید . ولی در ساختمان های کوچک که آزمایشات مکانیک خاک در دسترس نیست باید از مقاومت زمین در مقابل بار ساختمان مطمئن شویم. اغلب مواقع قدرت مجاز تحملی زمین برای ساختمانهای کوچک با مشاهده خاک پی و دیدن طبقات آن و طرز قرار گرفتن دانه ها به روی همدیگر و یا با ضربه زدن به وسیله کلنگ به محل پی قابل تشخیص میباشد. گاهی اوقات نیز برای بدست آوردن اطمینان بیشتر میتوان اقدام به آزمایشات ساده محلی نمود که چند نمونه از این آزمایشات ذیلا شرح داده میشود. قبل ازانجام آزمایش جهت تعیین قدرت مجاز خاک باید از وزن ساختمان و میزان باری که از طرف ساختمان به زمین وارد میشود آگاه شویم.
پی های عمومی
به این گونه پیها که رادیه ژنرال هم میگویند از بتن مسلح ساخته میشود و دارای محاسبات فنی مفصل و دقت اجرای فوق العاده میباشند برای ساختمانهایی که دارای وزن فوق العاده زیاد بوده و یا ساختمانهایی که درزمینهای سست ساخته میشود این گونه پی ها ایجاد میگردد . برای ساختن پی های سراسری باید صفحه ای از بتون به طول و عرض تمام یربنای ساختمان به ضخامت محاسبه شده حداقل در حدود 80 تا 100 سانتیمتر ریخته شود میله گردهای این صفحه بتنی طب محاسبات بدست میآید . طبعاً در محلهائی که بار بیشتری وجد دارد میله گردهای بیشتری گذاشته میشود مانند زیر و اطراف ستونها. آرماتورهای ریشه برای ایجاد ستونهای بتنی و یا صفحه های فلزی زیر ستون بریا ستونهای فلزی روی این صفحه بتنی قار میگرد. این صفحه بتنی مانند سینی بزرگی است که ساختمان روی آن قرار میگیرد.
شمع کوبی
در زمینهائی که خیلی سست بوده و به هیچ وجه قدرت تحمل بار ساختمان را نداشته باشند مانند خاکهای دستی و یا زمینهای ماسه ای و یا در محلهای که زمین بکر در عمق های زیاد قررا داشته و برداشتن کلیة خاکهای سطحی مقرون به صرفه نباشد از طریق شمع کوبی بار ساختمان را بزمین بکر منتقل مینمایند. بدین طریق که در امتداد پی های ساختمان یعنی در طول دیوارهای اصلی که باربر میباشند با فاصله های معین (در حدود 2 متر یا 5/2 متر) ماند شکل چاه حفر مینمایند. و در ساختمانهای فلزی و بتونی که باید پی نقطه ای اجراء کنیم زیر هر ستون چاه حفر مینمایند. و این حفاری را تا زمین بکر و محکم ادامه می دهند.
...