نام فایل : كارخانه آسفالت 48 ص

فرمت : .doc

تعداد صفحه/اسلاید : 38

حجم : 2608 کیلوبایت

مقدمه
راه وسيله‌اي جهت جابجايي و حمل و نقل مسافرين و كالا و پايه گسترش اقتصادي در هر كشور مي‌باشد. از ديدگاه باربري و حمل مسافر، به راه‌هاي زميني، هوايي و دريايي تقسيم مي‌شود.
راه زميني
راه زميني كه با ويژگي خاص ساخته مي‌شود، شامل راه (جاده) و راه‌آهن مي‌باشد، كه ذيلاً به توصيف آن پرداخته خواهد شد:
راه‌سازي زميني، از پيدايش تمدن بشر آغاز شده است و پس از ساخته شدن چرخ كه بزرگترين كاميابي بشر در دوران باستاني بوده، اهميت ويژه‌اي پيدا كرده است.
قبل از پيدايش چرخ، جهت عبور چارپايان به ويژه در مناطق صعب‌العبور، مناطقي كه زمين‌هاي سست و آب و هواي مرطوب داشته، مناطقي چون كوير كه زمين‌هاي نمكزار، آبگير و لجني داشته است، ضمن انتخاب مسير مناسب و امن نسبت به ساخت راه و كاروان‌سرا، اقدام مي‌نمودند و با توجه به آثار باقيمانده از روميان در بابل و غيره، براي ساختن راه‌ و خيابان و محافظت از طغيان رودخانه‌هاي دجله و فرات، از آجر، ملات و قيرهاي معدني استفاده مي‌نمودند و در مسيرهاي گود و جاهايي كه نياز به خاكريزي داشته با ريختن مخلوط‌هاي شن و ماسه و قلوه‌سنگ در لايه‌هاي حدود 30 سانتيمتري و متراكم نمودن آن به روش آن زمان نسبت به ساخت راه اقدام مي‌نمودند و جهت پايدار نمودن راه از خرده‌سنگ و ذخال چوب استفاده مي‌كردند.
اكثر راه‌هاي شبكه‌اي كاروان‌رو در زمان حكومت صفوي ساخته و يا بازسازي شده‌اند. در بين راه، محل امن جهت استراحت كاروانيان، كاروانسراهاي شاه عباسي ساخته شده كه آثار آنها مشهود است. ساختمان كاروانسراها طوري ساخته شده كه كاروانيان بتوانند بيشترين استراحت را داشته و بارهاي خود را در سكوهاي آن به راحتي تخليه و مجدداً بار چارپايان نمايند.
در حال حاضر، شبكه‌هاي اصلي و راه‌آهن، اكثراً با اصول فني و با شكل منظم ساخته شده است. نخستين كلنگ راه‌آهن سراسري در ايران روز بيست و سوم مهرماه 1306 به زمين زده شد و پس از 11 سال، روز سوم شهريور 1317 راه‌آهن 1389 كيلومتري تهران ـ قم به اهواز و بندر شاپور افتتاح شد.
جسم راه
جسم راه از دو قسمت تشكيل شده است:
بستر و زيرسازي
روسازي
1) بستر راه
قبل از احداث راه ضروري است كه مطالعات نقشه‌برداري، مسيريابي و غيره تعيين و پس از تهيه نقشه‌هاي لازم و رسم خط پروژه محل‌هاي خاكبرداري و خاكريزي مشخص شده و ضمن پياده نمودن نقشه در محل نسبت به اجراي عمليات و بسترسازي اقدام گردد:
هنگام عمليات اجرايي دقت شود كه لوله‌هاي آب، گاز، نقت، كابل برق، تاسيسات نظامي، تاسيسات و ابنيه فني مهم موجود در كنار جاده از صدمات احتمالي در حين عمليات بسترسازي مصون بمانند.
در كل مسير جاده، خاك‌هاي نباتي برداشته شده و اگر ريشه اضافي در خاك باقي بماند، به طريق مناسب خشكانده شده و در صورتي كه ابنيه مزاحم، آشغال و زباله و غيره در مسير است، پاكسازي گردند. خاك‌هاي نباتي و آشغال و نخاله‌هاي بنايي برداشته شده در محل‌هاي مناسب تخليه شوند.
اگر مسير راه از باغ، باغستان و جنگل مي‌گذرد، لازم است در حريم راه درختان قطع و ريشه‌هاي آنها معدوم شوند. طول شاخه‌هاي درختان در حريم مسير نبايد بيش از 5 متر باشد و اگر خطوط لوله و غيره از مسير راه مي‌گذرند، محل آنها تغيير يابند.
در صورت وجود چاه آب، قنات و يا چاه‌هاي خشك و متروكه در مسير راه ضمن رعايت كليه مسائل نسبت به تغيير مسير قنات و پر كردن چاه‌ها و چاله‌هاي ناشي از كندن ريشه درختان اقدام شود. چاه‌ها و چاله‌ها بايد به صورت لايه لايه پر و متراكن شوند.
لازم است كليه عمليات خاكبرداري بر اساس نقشه‌هاي اجرايي باشد و خاك‌هاي حاصل از‌ آن به مصرف خاكريزي برسد و چنانچه قابل مصرف در خاكريزي نيست، در محلي مناسب كه جاي كشت و املاك شخصي مردم نباشد، دپو كرد.
بايد از احداث راه در مسير زمين‌هاي سست، لجني، خاك‌هاي ريزشي، زمين‌هاي گچ
So
4
Ca, 2H
2
o
...