نام فایل : بازسازی 52 ص

فرمت : .doc

تعداد صفحه/اسلاید : 46

حجم : 180 کیلوبایت

چكيده
مقوله بازسازی يک امر کاملاً تخصصی است که با خانه‌سازی و شهر‌سازی تفاوت بنيادی دارد. پرداختن به بحث بازسازی بايستی از تمامی جنبه‌های آن بصورت جامع علمی وکاربردی صورت گيرد بدين معنا که جنبه های فرهنگی اجتماعی اقتصادی و... بايد مورد توجه قرارگرفته شود تا باعث شکست پروژه بازسازی و نهايتا

ًعدم رضايتمندی و پذيرش آن توسط مردم سانحه ديده نشود.در ارتباط با موضوع بازسازی اصول و نظريه های مختلفی وجود دارد. که ما در اين مقاله با استفاده از اصول بازسازي به تطابق اين اصول با پروژه هاي بازسازي هاي گذشته ايران بپردازيم 
واژه هاي كليدي:
زلزله، اصول بازسازی, تجارب بازسازی در ايران   
1-
مقدمه
بازسازي عبارتست از تامين كل خدمات و زيرساخت هاي تخريب شده، جايگزيني كالبدي بناهاي منهدم شده، احيا كردن و توانمند ساختن مجاري اقتصادي و در نهايت بهبود شرايط زيست جامعه مصيبت زده[1]. پس از هر سانحه، دولت تلاش كرده است كه بلافاصله مناطق آسيب ديده را بازسازي نمايد. اما نبود استراتژي بلند مدت براي عمليات پس از سانحه و همچنين نبود اطلاعات كافي در مورد نياز هاي واقعي آسيب ديدگان در قبل و بعد از سانحه مشكلات عديده‌اي را بوجود آورده است.زمانبندي لازم در بخش هاي گوناگون، جهت مقاصد بازسازي با يكديگر متفاوتند. بطور مثال، براي بازسازي برخي زيرساخت هاي جامعه كه نياز گسترده اي به سرمايه گذاري و فناوري پيشرفته دارند، زمان زيادي بايد صرف شود تا بتوان به استانداردهاي قابل قبول دست يافت. از ويژگيهاي مرحله بازسازي مي توان به موارد ذيل اشاره نمود: پر هزينه بودن، زمان بر بودن، رخ نمودن واقعيتها، فروكش كردن احساسات، و افزايش سوداگري در اجتماع ( منفعت طلبي هاي فردي و گروهي).مروري بر تجربيات بازسازي درايران نشان ميدهد كه عمدتا چند  نوع نگاه بربازسازي حاكم بوده است:   تعادل، آرمانگرايي، واقع گرايي و توسعه اي از نظر كالبدي كه شامل تهيه طرح هادي روستايي و بازنگري طرح جامع شهري و توسعه اي در بازسازي اجتماعي ومشاركت مردمي مي‌باشد.در نگاه توسعه‌اي اجتماعي بازسازي به چند صورت به بحث  مشاركت مردم نگريسته مي شود:
§
        
مداخله همه جانبه در بازسازي.
§
        
درگير نمودن مردم در كارهاي بازسازي.
§
        
مشاركت در بخشهايي از بازسازي[6].
- حوزه هاي بازسازي به شرح ذيل مي باشند [1]
. 2-1-  طبيعت سانحه
وقوع هر سانحه تخريب متفاوتي به دنبال دارد. اما براساس شواهد و قراين موجود، معمولا ً بخش هاي آسيب پذير پيش از سانحه قابل شناسايي هستند. بطور مثال زمين لرزه‌ها اغلب خسارات وسيعي به زير ساختها و ابنيه وارد مي‌كنند و طوفانهاي شديد موجب تخريب بناها و مولد هاي انرژي از قبيل دكل هاي برق مي شوند. به همين دليل، برنامه ريزي هاي ساماندهي و بازسازي بايد منطبق برنوع سانحه و تخريب احتمالي ناشي از آن و اولويت هاي كمك رساني به آسيب ديدگان تدوين شوند.
 
2-2-  مقياس سانحه
شناسايي مقياس و محل خرابي هاي ناشي از سانحه اهميت فوق العاده اي دارد، زيرا لازمه برنامه ريزي براي دوران ساماندهي و بازسازي است. ميزان و درصد آنچه كه از ميان رفته يا تخريب شده نسبت به آنچه باقي مانده است، برنحوه برنامه ريزي بازتواني تاثير گذار است. يك واقعه محلي كه محدوده معيني را تحت تاثير قرار ميدهد ( مانند زلزله اي در يك شهر) نسبت به توفاني مخرب و گسترده كه تمامي كشور را در بر مي گيرد، گونه هاي متفاوت بازسازي را در پي خواهد داشت.
 
...