نام فایل : ايمني راه 28 ص

فرمت : .doc

تعداد صفحه/اسلاید : 21

حجم : 2871 کیلوبایت

مقدمه
به هنگام طراحي يك جاده و متعلقات آن طراحان بايد با بكارگيري ضوابط طرح هندسي راه و در نظر گرفتن كليه شرايط احتمال خارج شدن اشتباهي وسايل نقليه از مسير اصلي را به حد اقل برسانندامابايد دانست كه حتي با بكارگيري عاليترين استانداردها هم نمي توان به طور كامل از خارج شدن سهوي وسايل نقليه جلوگيري كرد . رانندگان وسايل نقليه به دلايل مختلف از جمله حواس پرتي ،خواب آلوده بودن ،بي توجهي به جلو ، استفاده از مشروبات الكلي و داروهاي خواب آور ، سرعت زياد (اشتباهات انساني) ، عوامل طبيعي نا بساماني طرح هندسي راه و عيوب و نواقص وسيله نقليه ، كنترل وسايل خود را از دست مي دهند و وسيله نقليه آنها از مسير اصلي منحرف مي شود .
يك راه ايمن شامل محدوده اي ايمن و عاري از اشياء و نقاط خطر ناك براي عبور راه بر اساس سرعت ، حجم عبور و شرايط هندسي محل مي باشد كه براي دستيابي به اين امر ، ايجاد يك محدوده حفاظت شده ايمن با توجه به ضوابط و معيارهاي استاندارد ايمني در كنار راه و مسير اصلي ، امري حياتي و ضروري است
تا وسيله نقليه منحرف شده از مسير اصلي ، بتواند در محدوده اي با امنيت مناسب متوقف شود ويا به مسير اصلي باز گردد .
سيستم هاي ايمني ترافيك جاده ها در اصل جهت جلو گيري از تصادفات شديد زنجيره اي ، جلو گيري از عبور وسايل نقليه از حفاظ هاي مياني و سرعت گيري از وسايل نقليه منحرف شده و جهت دهي دوباره به آنها طراحي شده اند .
حفاظها
جهت كاهش شدت تصادفات وسايل نقليه منحرف شده از مسير اصلي بكار گرفته مي شوند ، بدين صورت كه وسيله نقليه انحرافي را از شيبهاي تند كنار جاده يا موانع ثابت دور كرده و انرژي جنبشي آنرا زايل مي كنند . به هر جهت اين امر زماني مفيد است كه برخورد با حفاظ از برخورد با موانع ثابت كنار جاده يا پرت شدن از شيب موجود ، خطر كمتري در بر داشته باشد . بنابرين حفاظهاي ايمني را تنها زماني بايد نصب كرد كه از افزايش ايمني اطمينان داشته باشيم .
ضربه گير يا زايل كننده انرژي تصادم
وسيله محافظي است كه مانع از بر خورد مستقيم وسيله نقليه منحرف شده با اجسام سخت و موانع جاده اي مي گردد . اين ويژگي با كم كردن تدريجي سرعت خودرو و كاهش انرژي جنبشي آن و گاهي اوقات با تغييردادن جهت خودروي منحرف شده از امتدادي كه منجر به تصادم با مانع مي شود و تبديل آن به يك توقف ايمن ، بدست مي آيد . براي اجسام سختي كه جاي ثابتي در مسير دارند (همچون پايه پل ها ، تيرهاي برق و
…
) كه نمي توان با استفاده از حفاظ هاي ايمني از برخورد وسايل نقليه با آنها جلوگيري كرد، ميتوان از ضربه گيرها ، استفاده نمود.
موانع كنار راه
اشياي بسياري در كنار راه قرار دارند كه ميتوانند سبب بروز خطر شوند . بعضي از آنها همچون درختان موانعي طبيعي هستند و مابقي تجهيزاتي هستند كه توسط نهادهاي مختلف در كنارراه قرار داده شده اند . از جمله موانع خطر آفرين براي وسايل نقليه در كنار راه مي توان به موارد زير اشاره كرد :
1- ستون هاي برق : معمولا
˝
شبكه هاي انتقال برق به موازات مسيرهاي حمل ونقل جاده اي قرار دارند و پايه هاي آنها اغلب كاملا
˝
صلب طراحي شده اند . اين دسته از پايه ها مانع خطرناك محسوب شده و بايد ازقرار گيري آنها در محدود بازيابي ممانعت به عمل آورد .
2- پايه هاي تابلوها و علا ئم راهنمايي : گاهي اوقات تابلوها به گونه اي نصب شده اند كه پايه آنها كاملا
˝
در محدوده بازيابي واقع شده است . چنانچه پايه اين تابلوها قابل شكست طراحي نشده باشد ، اين پايه ها مانع صلب محسوب شده و با يستي از منطقه بازيابي خارج شوند .
3- درختان : هر درخت با قطر بيش از ده سانتي متر و با فاصله كمتر از پانزده متر مانع ثابت به حساب مي آيد
4- ستون ها، پايه هاي جانبي ساختمان هاو پل ها
5- سمت قابل رو يت ديوار حائل (بتني يا سنگي )
6- آبروهاي عرضي و طولي
...