نام فایل : مددكاري اجتماعي

فرمت : .doc

تعداد صفحه/اسلاید : 140

حجم : 824 کیلوبایت

مقدمه:
مددكاري اجتماعي رشته است پيچيده كه تخصص هايي گوناگون را در بر
مي گيرد و بر تعهدات والاي اخلاقي و انساني استوار است اهميت اين ريشه در ايران به خصوص پس از جنگ تحميلي كه ضايعات رواني و جسماني ظالمانه اي بر ما وارد كرد بيش از پيش آشكار شده است بنابراين با نگاهي به فلسفه علوم در مي يابيم مباني علم مددكاري اجتماعي رشه در باورهاي مذهبي دارد كه در طول شكوفايي علوم به يكي از رشته هاي علوم انساني تبديل گرديده است در طول اين تحولات كشورهاي رقيب با دستيابي به ارزش و جايگاه علم و حرفه مددكاري كه بر پايه روابط انساني و انسان ها استوار است به تاسيس مراكز آموزشي اين رشته تا سطح دكترا پيش رفته اند و در حال حاضر متخصصين آن در اكثر مراكز و نهادهاي انساني از فرد و خانواده كوچكترين نهاد تا وسيعترين مجتمع هاي تجاري- صنعتي- بهداشتي- فرهنگي – اجتماعي سعي در شناخت ارزش ها و توانائيهاي انسان و استفاده از استعدادهاي او داشته و با مدد امكانات شناخته و ناشناخته تلاش در بهبود كيفي زندگي جوامع انساني دارند اين علم زماني به اين پيشرفت نائل آمده است و او راه خود را در ميان ساير علوم متعدد انساني باز شناخته كه متفكران و رهروان خود،‌به امر مطالعه و تفكر پرداخته اند و دست آورد ها و تجربيات خود را به قلم تحرير در
آورده اند. توسعه انتشارات در محدوده اين علم آن را غني و نياز به تعالي علمي آن تاسطح دكترا طلب نموده است در كشور ما كه سابقه علم مددكاري اجتماعي و اشتغال در حرفه مقدس آن چندان كم نيست منابع و كتب فارسي در زمينه آن بسيار معدود قليل است و آنچه كه هم اكنون در حداكثر مقطع كارشناسي آن بكار گرفته مي شود آميزه اي از ترجمه منابع خارجي و تاليفات مختصر و پراكنده داخلي است.
موقعيت جغرافيايي، طبيعي و اقليمي استان كرمان:
استان كرمان،‌پهناورترين استان كشور با مساحت 714/181 كيلومتر مربع در جنوب شرقي فلات مركزي كشور بين 25 درجه و 55 دقيقه تا 32 درجه عرض شمالي و 53 درجه و 26 دقيقه تا 59 درجه و 29 دقيقه طول شرقي از نصف النهار گرينويچ قرار گرفته است.
اين استان مرتفع در حد شمالي با استانهاي خراسان جنوبي و يزد، در حد جنوبي با استان هرمزگان، در حد شرقي با استان سيستان وبلوچستان و در حد غربي با استان فارس همجوار مي باشد.
بر اساس آخرين تقسيمات كشوري، استان كرمان با تعداد 16 شهرستان، 57 شهر ،‌142 دهستان، 45 بخش حدود 11 درصد از مساحت كشور در جنوب شرقي فلات مركزي ايران را مي پوشاند. رشته كوه باريكي كه در امتداد جنوب شرقي يزد واقع شده است كرمان را به دوقسمت شرقي و غربي تقسيم مي كند و دشتهاي وسيع استان را از هم جدا مي سازد و ارتفاعات آن دنباله ي رشته كوههاي مركزي ايران است و تا بلوچستان امتداد دارد.
استان كرمان به علت پستي و بلندي ها و شرايط خاص اقليمي و وضعيت محيطي و طبيعي و وسعت منطقه از تنوع آب و هوايي از گرم، شديداً خشك،‌نه چندان خشك، سرد و ييلاق، متمايل به استپ و نيمه خشك تا كويري برخوردار است و در مجموع از نظر وضعيت آب و هوايي، كم نظير و منحصر به فرد
مي باشد.
شهرستان هاي استان عبارت از: بافت،‌بردسير، بم، جيرفت، راور، رفسنجان، زرند،‌رودبار جنوب، سيرجان، شهربابك، عنبرآباد،‌قلعه گنج،كوهبنان، كهنوج و منوجان مركز استان كرمان شهر تاريخي كرمان است كه با آسماني صاف و زلال، بر بلنداي كوير لوت قرار گرفته و شبهاي افسانه اي آن از شهرت خاصي برخوردار است.
وجه تسميه ي كرمان
:‌ نام كرمان را در سنگ نوشته هاي داريوش مي توان ديد. در آنجا كرمان نام ناحيه اي است كه از آن چوب (ياك) براي كاخهاي هخامنشي حمل مي شود. نوشته هاي يوناني هم آن را كرمان خوانده و مردم كرمان را تيره اي از پارسيان گفته اند. كرمان از ريشه كر گرفته شده (كرمن) به معني كار و كوشش و وظيفه،‌و نيز كاركن و كوشا، (كرمينه) به معني ماهر و استاد (كرمان بندا) به معني كاربنده يا وظيفه شناس و واژه هاي ديگر كه از كرمان ساخته شده اند،‌همه معناي كار و كوشش را مي رسانند. ريشه ديگر (كر) كه به اوستا (كر) و به سنسكريت (كري) تلفظ مي شود به معني بريدن و كشتن و جنگيدن است و واژه هاي كارد،‌پيكار، و كارزار نيز از آن است اما از واژه هايي كه از آن برآمده است هيچكدام به كرمان،‌كرمن نزديك نيست.
اگر چه كرمان در گذشته نام هاي ديگري چون بوتيا، كارمانيا،‌گواشير و غيره داشته اما در مجموع اين نظر كه نام كارمان (كار به معني تلاش و سازندگي، و مان به معناي محل و مكان) در طول زمان به كرمان تبديل شده بيش تر مانوس و منطقي است ، چرا كه اصولا زندگي سخت و دشوار در كوير، همتي بزرگ و والا، و تلاشي افزون را مي طلبيده.
آثار و بناهاي تاريخي
: از غني ترين عناصر و فرهنگ مادي هر سرزمين كه نشانه تمدن نياكان آن جامعه و شناسنامه اي براي بيان موجوديت يك تاريخ است،‌آثار باستاني به جاي مانده آن اقليم مي باشد.در جاي جاي سرزمين پهناور اسلاميمان، بخصوص در اقليم ايرانيان باستان (كرمان )آثار و
نشانه هايي از تاريخ كهن و ديرينه كشورمان وجود دارد كه هر يك از آنها گوشه هايي از تمدن و تاريخ پر افتخارمان را باز مي نمايند. حفظ و حراست از اين آثار و ابنيه علاوه بر اينكه باعث پاسدراي از قدمت و ديرينگي تاريخي سرزمينمان را سبب مي شود، مي تواند زمينه ساز رشد و توسعه صنعت گردشگري نيز شود. اگر چه جاذبه هايي چون مشتاقيه، گنبد جبليه، مسجد جامع، مسجد امام و... در كرمان و آثاري چون آستانه شاه نعمت الله ولي ، باغ شاهزاده، در ماهان و آستانه شاهزاده حسين در جوپار و ارگ تاريخي بم مورد بازديد قرار مي گيرد اما آثاري با قدمت بيش تر در كرمان وجود دارد مانند تپه يحيي در صوغان بافت،‌مجموعه سنگي ميمند،‌تل ابليس در بردسير، آقوس شهداد و ويرانه هاي شهر دقيانوس يا شهر دسيوس جيرفت كه طول عمر برخي مانند مجموعه ميمند به قريب 10 هزار سال پيش از اين مي رسد،‌اثري كه رد پاي تاريخ و فرهنگ اين ديار به شمار مي رود و نشان از انسانهائي است كه فرهاد گونه با تيشه عشق و ايمان ، دل سنگ را شكافته و نقشي از همت و حميت خود را بر سينه كوه نشانده اند.
ارگ بم: بزرگترين شهر خشتي جهان بوده كه حدود 2200 سال قدمت دارد اين بنا در شمال شرقي بم بر فراز تپه اي آذرين قرار گرفته است و از چهار قسمت ، 38 برج ديده باني، يك خندق و بارويي عظيم تشكيل شده بود، مساحت ارگ حدود 20 هكتار است. دور تا دور ارگ، خندقي قديمي بوده كه طي قرنها اين مجموعه را از يورش ها حفظ كرده است،‌مصالح اصلي بنا، خشت خام و گل رس است. به ندرت سنگ، آجر و تنه ي خرما نيز در بناي ارگ به كار رفته است.
از مكان هاي شناخته شده ي ارگ بم يك راهروي اصلي است كه در گذشته بازار بوده و علاوه بر اين در مجموعه ارگ بم آثاري از بقاياي آتشكده دروه ساساني، زورخانه، حمام عمومي، اصطبل، سرباز خانه، زندان، و عمارت چهار فصل نيز باقي بوده است. در اين بناي بزرگ خانه هاي عمومي متصل به هم ساخته و به يكديگر راه داشته اند و در بعضي از خانه ها آثاري از حمام هاي خصوصي ديده مي شود و نيز اصطبل ها در مكاني جدا از خانه ها قرار داشته اند. تعدادي از خانه هاي ارگ دو طبقه ساخته شده بودند كه اين امر نشان از روند ازدياد جمعيت در يكي از دوره هاي گذشته دارد.
گنبد جبليه:‌پلان گنبد هشت ضلعي و روي اضلاع آن طاقنماهاي متعددي به چشم مي خورد اين بنا مربوط به اواخر دوره ي ساساني مي باشد كه در اوايل اسلام مرمت شده همچنين در بناي گنبد از ملات مخصوصي (شير شتر) استفاده شده كه هرگز پوسيدگي به خود نمي گيرد.
كرمان به روايت تاريخ، قلعه دختر و قلعه اردشير از آثار دوران ساساني در مشرق شهر كنوني كرمان كه هنوز خرابه هاي آنها برجاست گواه بر اين است كه لااقل در زمان اردشير بابكان در همين محل،‌شهري آباد يا قلعه اي مهم وجود داشته است.
در حدود 220 سال پيش از ميلاد به هنگام فتح كرمان به دست اردشير اين محل گواشير نام داشته و مركز ولايت كرمان بوده است بنا به گفته هرودت (كرمانيا) از قبايل دوازده گانه ي ايران مي باشد و ساتراپي چهاردهم مشتمل بر ايالت كرمان بوده است.
در روايات اساطيري آمده است كه كيخسرو، كرمان و كران را به رستم بخشيده همچنين نشاني هايي از فرمانروايي بهمن بر اين خطه مي دهند و اينكه در زمان هخامنشيان، كوروش آن را تبعيدگاه «نبونيه» قرار داد، در زمان حكومت خلفاي عباسي كرمان شورشهاي مكرري داشته ، ولي هيچ يك به سامان نرسيده است، در عصر غزنويان،؛ فرمانروايان خونريز و هوسران،‌آرامش را از مردم گرفتند. تنها در عهد سلجوقيان- حكومت ملك قاورد و فرزندانش بود كه كرمان روي رفاه و آسايش ديد و آثاري چون مسجد ملك پديد آمد.
پس از حكومت حدود 150 ساله سلاجقه، باز بلاي «غز» بر كرمان نازل شد. با حمله ي مغول «براق حاجب» از سرداران قراختائيان، كرمان را به تصرف در آورد. از اعقاب وي، تركان خاتون بر كرمان فرمانروايي يافت كه در آباداني شهر كوشيد و دخترش پادشاه خاتون نيز حاكمي فاضل و حامي دانشمندان بود. تيموريان از سال 796 تا 834 بر كرمان حكومت كردند. سلاطين صفوي از 915 هجري، كرمان را به متصرفات خود افزودند. در 1005 هجري گنجعليخان از سوي صفويه به حكومت كرمان رسيد كه بر اثر تدبير و تداوم حكومت او، شهر، چندي روي آسايش و آرامش ديد و زمانه براي ترقي و آباداني مناسب شد.
در روزگار افول قدرت صفويان ، افغانها، كرمان را به جزاي شهامت و مقاومت در برابر آنان به خاك و خون كشيدند و نادرشاه افشار هم هنگامي به كرمان رسيد كه بر اثر كشتن رضا قلي ميرزا به جنون آدمكشي مبتلا شده بود دستور گردن زدن مردم بي گناه را صادر كرد ويكي از بزرگترين قتل عامهاي معروف تاريخ كرمان را به راه انداخت.
...