نام فایل : سنايي غزنوي

فرمت : .doc

تعداد صفحه/اسلاید : 8

حجم : 113 کیلوبایت

سنايي غزنوي
.
ابوالمجدمجدود‌بن آدم

مزار سنايي در غزنه
 
سنايي غزنوي. ابوالمجد مجدود‌بن آدم ( 463- 545 هجري قمري)

در شهر غزنين (در افغانستان امروزي) به دنيا آمد. او‌ در آغاز جواني‌ شاعري‌ درباري‌ و مداح‌ مسعود بن‌ ابراهيم‌ غزنوي‌ و بهرام‌ شاه‌ بن‌ مسعود بود. ولي‌ بعد‌ از سفر به‌ خراسان‌ و اقامت‌ چند ساله‌ در اين‌ شهر‌ و ملاقات‌ با مشايخ‌ تصوف،‌ تغييري‌ عميق‌ در روحيات‌ و اخلاقيات‌ او ايجاد شد و در نهايت‌ به‌ زهد و انزوا و تأمل‌ در حقايق‌ عرفاني‌ روي‌ آورد.
سنائي‌ در طريقت‌ و سير و سلوک‌ مريد شيخ‌ ابو يوسف‌ يعقوب‌ همداني‌ بود و مولانا جلال‌‌الدين‌ رومي با وجود کمال‌ فضل، خود را از متابعان‌ و پيروان‌ او مي‌دانست‌.
سنائي‌ پس‌ از بازگشت‌ از سفر مکه‌ مدتي‌ در بلخ‌ بسر برد و از آنجا به‌ سرخس‌ و مرو و نيشابور رفت‌. وي‌ در هر مکان‌ مدتي‌ به‌ سير و سلوک‌ و عرفان‌ پرداخت‌ و سرانجام‌ درغزنين‌ در سال‌ 545 ه.ق‌ درگذشت‌.
 
سنائي‌ در دوره‌ اول‌ فعاليت‌‌هاي‌ ادبي‌ خويش‌ شاعري‌ مداح‌ بود، روش‌ شاعران‌ غزنوي، بخصوص‌ عنصري‌ و فرخي را تقليد مي‌کرد. در دوره‌ دوم‌، که‌ دوره‌ تغيير حال‌ و تکامل‌ معنوي‌ او بود، به‌ معارف‌ و حقايق‌ عرفاني‌ و حکمي‌ و انديشه‌هاي‌ ديني‌ پرداخت‌.
در واقع سنايي اولين‌ شاعر ايراني‌ پس‌ از اسلام‌ بشمار مي‌رود که‌ حقايق‌ عرفاني‌ و معاني‌ تصوف‌ را در قالب‌ شعر ارائه کرده است.
سنايي در عصر خودش يک شاعر نوگرا بود
.
بيشتر محققان او را مبدع و پايه گذار شعر عرفاني مي دانند. سبکي که او آغاز کرد، با

عطار نيشابوري تداوم يافت و در شعر جلال الدين محمد بلخي به اوج خود رسيد
.

 
شعر عرفاني و قالب‌هاي مضاميني که سنايي آنها را به کار گرفته، تنها نوآوري اين

شاعر بزرگ در ادب پارسي نيست. او در همه انواع شعر کلاسيک قبلي سنايي نو نگري مي
...