نام فایل : زندگي و آثار باخ

فرمت : .docx

تعداد صفحه/اسلاید : 36

حجم : 37 کیلوبایت

فهرست
عنوان
صفحه
زندگي باخ
1
سوييت باروك
16
آثار باخ براي لوت
20
پرلود
21
ساراباند
24
منابع
33
يوهان سباستيان باخ
نخستين سالها(1695-1708)
سباستيان ، هنگام مرگ نابهنگام والدينش، ده سال بيشتر نداشت. برادرش يوهان ياكوب سه سال از او بزرگتر بود. قراربود، خواهر بزرگتر با « يوهان آندره آس ويگاند » از شهر ارفورت ازدواج كند و خواهر كوچكتر را نزد خود برد . در فوريه ي سال 1695 سباستيان و ياكوب نزد برادر بزرگتر، يوهان كريستوف، كه در « اوردروف» بود، رفتند و در آنجا ساكن شدند.
سباستيان در سال اول مدرسه ي ابتدائي، 96 ساعت، در دومين سال 59 ساعت، و در سومين سال 103 ساعت غيبت داشت. اين نشاني بود از ناتواني جسماني يا علاقه ي مادر به در خانه نگهداشتن اين كوچكترين فرزند. در سال چهارم (1699) سباستيان به فراگرفتن لاتين، تاريخ، جغرافي، يوناني و انشاء پرداخت و چهار الي پنج ساعت در هفته نيز با يك معلم آواز، موسيقي كار مي كرد. وقايع نگاري « نكرولوگ» نشان مي دهد كه از آنجا كه سباستيان صاحب صدائي سوپرانو و بي اندازه دلنشين بود در كليسا و گروه مدرسه آواز مي خواند و نخستين درس هاي نواختن كلاويه را از برادر بزرگترش مي گرفت.
پشتكار و نبوغ او تا آن درجه بود كه بر اساس روايت وقايع نگار، در مدت شش ماه شبانه توانست تمام نوشته هاي برادرش براي كلاويه را در پرتو نور ماه در كتابخانه نسخه برداري كند. اين عادت او در تمامي زندگي با او بود و گرچه همين بود كه به نابودي قدرت بينايي اش ختم شد ولي نشانه يي بود از كوشش پيوسته او براي فراگرفتن .
از سوي ديگر اين نشان گوياي اطمينان خاطري بود كه با تكيه بر آن، سباستيان از «گئورگ بوم» كه يكي از بهترين نوازندگان آلمان بود و در كليساي « يوهانيس » در همسايگي آنها بسر مي برد براي فراگيري ياري گرفت. زير نفوذ و با راهنمائيهاي بوم بود كه يوهان سباستيان باخ پياده مسافت 30 مايل را تا هامبورگ طي كرد تا به استاد او « يوهان آدام راينكن» كه در كليساي « كاتارينن» ارگ مي نواخت بپيوندد. پس از چند سفر به هامبورگ و بازگشت و بار ديگر بخاطر تحسيني كه بوم از هنر فرانسوي مي كرد، نيز بخاطر عطش بسيارش براي فراگيري بيشتر، يوهان سباستيان به سوي دوك نشين « سل » كه دسته س اركستري مركب از نوازندگان فرانسوي داشت و از موسيقي فرانسوي حمايت مي كرد، كشيده شد. در آنجا با هنر « كوپرن » آشنا شد و در زمينه ي موسيقي ، در « كوتن » سرچشمه هاي الهام بسيار يافت.
در لونه بورگ بود كه ساخته هاي نخستين باخ روي كاغذ آمد. اين ساخته ها شامل پرلودهاي مختلف مذهبي بود. پرلودهائي كه از خدا و مسيح سخن مي گفتند . هفده وارياسيون ديگر به اين دوران تجربي آهنگساز بزرگ تعلق دارد. در اين آثار نشاني از ناتواني آهنگساز در دسترسي به ارگ مشهود است. اما در همين قطعات مي توان آشنائي او را با ساخت او را با ساخت و كاربرد سازهاي شاسي دار به روشني ديد.
در هشتم آوريل سال 1703، سباستيان به عنوان نوازنده ي ويولن به دسته ي موسيقي خصوصي « دوك يوهان ارنست » در وايمار، پيوست. اما پس از مدتي كوتاه به دعوت كليساي « يونيفاسيوس » در آرنشتات به آنجا رفت تا يك ارگ قديمي را از نزديك بيازمايد. يك ماه بعد، رسماً به عنوان نوازنده ي ارگ به كار مشغول شد. در همين جا بود كه سباستيان توانست ثمره آموزش هاي نخستين و دوران شاگردي خود را، با ساختن اولين آواز مذهبي براي مراسم روز عيد پاك ( سال 1704) به قضاوت بگذارد.
ساخته هاي يوهان سباستيان براي كلاويه كه به برادرانش هديه شده بود، همچنين سونات در رماژور او به اين ايام تعلق دارند. « پرلودوفوگ» آشناي او در دو مينور و احتمالاً «فوگ در دو مينور» و «توكاتا و فوگ در دو ماژور » براي نخستين بار با همين ارگ نواخته شد. اين آثار عليرغم كامل نبودن نشان، نمايان گر مسير ويژه ايست كه سازنده ي آن ها طي كرد. ملودي هاي مشخص اين قطعات با ساخته ها و پرداخته هاي هم عصر خود كاملاً تمايز داشت.
نوازندگي ارگ، نخستين، نيز آخرين فراگيري عميق و محسوس باخ بود. يكي از سه نوازنده ي بنام اگر كه مورد ستايش باخ بودند « بوكستهوده » بود كه در كليساي « مارين » در « لوبك » به كار نوازندگي اشتغال داشت. او در شمال آلمان گروه « نوازندگان شبانه » را كه گروهي بي همتا بود، رهبري مي كرد. باخ كه موسيقي را پيش از هر چيز بهانه اي براي خدمت به خدا مي دانست براي شنيدن اين اجراها وسوسه شده بود. او در اكتبر سال 1705 براي ديدار « بوكستهوده » رهسپار لوبك شد. پس از فراگيري درس هاي بسيار از اين استاده و با وجود داشتن تمايل بسيار براي به دست آوردن سمت او، به اين سبب كه نمي خواست به ازدواج با پير دختر بوكستهوده تن در دهد، مجبور شد به آرنشتات باز گردد. ترديدي نيست كه سفر به لوبك در گسترش و پرورش نبوغ باخ اثري چشم گير داشته است. اين سفر احساسات زيادي در آهنگساز برانگيخت. به ويژه در زمينه ي آهنگسازي براي ارگ و آگاه شدن از افكار و تصورات شاعرانه ي مشابه با آنچه خود داشت. عليرغم سرزنش هايي كه در آرنشتات به خاطر غيبت، از او مي شد، بازده سفر چنان در اجراي قطعات بعدي آهنگساز رخ نشان داد كه چيزي نگذشت كه تمامي سرزنش ها به تحسين بدل شد. در ژوئن سال 1707 باخ كه از زندگي در آرنشتات كسل شده بود، سمت جانشيني « يوهان گئورگ آل » ارگ نواز چيره دست كليساي « بلازيوس » را در شهر « مولهاوزن » پذيرفت و همراه همسرش « ماريا باربارا» به اين شهر رفت. او كه از تجربه ي خود در لوبك ارمغان ها داشت با ديده ي تازه و نگرشي مثبت ، كه خود آنرا با عبارت « تنظيم صحيح و مناسب موسيقي كليسايي » توصيف مي كرد، قدم به مولهاوزن گذاشت.
...