نام فایل : تحقيق در مورد فيلم مستند

فرمت : .doc

تعداد صفحه/اسلاید : 167

حجم : 27033 کیلوبایت

فصل اول
مقدمه
بسم الله الرحمن الرحيم
الحمد لله رب العالمين الرحمن الرحيم ، مالك يوم الدين، اياك النعبد و اياك النستعين ، اهدنا الصراط المستقيم ...
مقدمه :
هر تحقيق آغاز ونقطه شروعي دارد ، شايد يك سئوال و يا يك كنجكاوي ساده ؟ !
نقطه شروع اين تحقيق فيلمي مستند در سال 1377 در شهرخمين بوده است. اين فيلم در خصوص موردهاي كم توان ذهني ومجنون هاي شناخته شده درشهر بوده كه طي مصاحبه اي، سئوالات اساسي زندگي همچون : خدا كيست وكجاست ؟ عشق چيست؟ و. . . از آنها پرسيده مي شد. دركنارمصاحبه با وسايل نقاشي كه در اختيارشان قرارداده شده بود از آنها خواسته مي شدكه نقاشيي ترسيم كنند. درپايان، دو نمونه از اين نقاشي ها، با شباهتي باور نكردني ، نقاشي هاي پل كله را به ياد مي آوردند. اين شباهت بين برخي آثار پل كله به عنوان يك نابغه جهاني، با آثار دو مورد كم توان ذهني درشهري كوچك كه براي اولين بار با سه پايه وبوم و رنگ و قلم مو روبرو مي شدند ومطالعه مطلبي كه در كتاب معني هنر هربرت ريد (1379) در رابطه با پل كله آمده است:
‹‹ . . . هنركله هنري است غريزي و خيال آميز و به طرز ساده دلانه اي عيني، گاهي كودكانه به نظرمي رسد. وگاهي بدوي وگاهي ديوانه وار. . . ›› اين سئوال براي نگارنده مطرح شدكه اين شباهت از كجا ناشي مي شود وچه رابطه اي بين هنركله و جنون وجود دارد ؟
جنون درطول تاريخ همواره مورد توجه بسياري از بزرگان بوده است. برخي آن را نكوهش كرده وآن را تا به اندازه طاعون و جذام، بد و خطرناك مي دانستند و برخي همچون افلاطون، ارسطو ، مولانا ، حافظ و. . . آن را ستايش كرده اند از جمله : افلاطون معتقد بوده است كه شاعردر وهلة اول بايد ديوانگي را كه هديه خدايان هنراست دريافت كند. تحت الهام ،‌ قرارگيرد بي خود و بي خويشتن شود. آنگاه به يادگيري فنون شاعري بپردازد.
ارسطو دراين باره مي گويد : ‹‹ نبوغ درخشان ، از جنون خالي نيست.››
اراسموس متفكر هلندي كتابي را تحت عنوان ‹‹ ستايش از ديوانگي ›› به رشته تحرير در آورده است.
مولانا دراشعاري زيادي به ديوانگي اشاره دارد از جمله :
- وقت آن شدكه به زنجير تو ديوانه شويم
بند از برگسليم از همه بيگانه شويم.
حافظ نيز دراشعارش به اين موضوع اشاراتي دارد :
آسمان بار امانت نتوانست كشيد
قرعه فال بنام من ديوانه زدند.
شيخ عطار در اين باره مي آورد :
جان نگردد پاك از بيگانگي
تا نيابد بويي از ديوانگي
ميشل فوكو دركتاب تاريخ جنون در اين باره جمله اي از پاسكال آورده است:
پاسكال مي گويد : ديوانگي بشرآنچنان ضروري است كه ديوانه نبودن خود شكل ديگري از ديوانگي است.
همچنين سوررئاليست ها براي ديوانگي اهميت بسيار قائل بودند. لمبروزو روانكاو و جرم شناس مشهور ايتاليايي دركتاب معروف خود (بشرنابغه) تأكيد مي كندكه انسان به مقتضاي ساختمان زود شكن اعصاب خود ، خواه ناخواه به سوي جنون سوق داده مي شود و نبوغ را يك نوع جنون انسانهاي خوشبخت مي داندكه آنها را به جاي سوق دادن به بيمارستان هاي رواني به اوج شهرت و افتخار مي رساند.
باتوجه به نقطه نظرات مطرح شده شايد بتوان بين نبوغ وجنون ارتباطي نزديك قائل شد، شايد وجود مواردي مشترك اين احساس نزديكي را برجسته مي نمايد. ولي آيا به راستي بين نبوغ و جنون رابطه اي است ؟ !
شوپنهاور خود را قرباني توطئه مي دانست و در بيست سالگي خود را با مسيح مقايسه مي كرد. استريند برگ ، نمايشنامه نويس سوئدي ، هولدرلين ، شاعرآلماني و جياكومتي مجسمه ساز ، به نوعي با جنون دست به گريبان بوده اند. موسيقي دانان مشهوري مانند بتهوون ، شوبرت و چايكوفسكي به افسردگي دچار بوده اند. ادوارد مونش نقاش مشهور آلماني از هذيان هاي تعقيب وتوهمات شنيداري رنج مي برده است. ونگوگ نقاش مشهور هلندي مبتلا به صرع و نوسانات خلقي بوده و مدتي در تيمارستان بستري شده است. چارلي چاپلين ، داراي نوسانات خلقي بوده ، مارلون براندو ، هنرپيشه مشهور، سالها تحت روان درماني بوده است.
...