نام فایل : ايران در آينه جشن هاي باستان

فرمت : .doc

تعداد صفحه/اسلاید : 14

حجم : 69 کیلوبایت

مقدمه:
روزي كه معلم موضوعاتي داد و گفت بايد تحقيقي ارائه دهيد من با توجه به علاقه به ايران عزيز، وطنم، بر آن شرح تا در اين رابطه مقاله اي جمع آوري كنم پس گشتم و مطالبي در اين باره يافتم كه تا حدودي توانست به سوال هاي درون ذهنم پاسخي دهد و نيز اطلاعات خودم را افزايش دهد.
همچنين جا دارد از دبير محترممان استاد كاظمي تشكر كنم كه دريچه اي به روي تحقيق و پژوهش در ذهن ما باز كردند.
تحقيقي كه اكنون پيش روي شماست مطالبي است در مورد جشن هاي ايران باستان البته بيشتر سعي بر آن شد تا افكار و عقايد مردم و آداب و رسوم آنان توضيح داده شود و همچنين راجع پيرايش جشن ها و نيز مراسمي كه در آن انجام مي شده و انگيزه هاي آنان.
جشن هاي ساليانه عهد ساسانيان عموما داراي صورت دهقاني و روستايي بوده و در اصل با امور كشاورزي بستگي داشته است. چون اين رسمي ساسانيان اين اعياد را پذيرفته بود، هنگام جشن از يك طرف ديگر تشريفات و اعمال خاصي انجام مي شد. مبدا اين اعمال اخير، اعتقاد به سحر و جادو بوده، اما رفته رفته مبدل به مراسم عادي گشته، تفريحات عامه نيز از هر قبيل در آن وارد شده بود. چنان كه رسم عوام الناس است و محققان رسوم عاميانه عامل به خوبي از آن اطلاع دارند، اكثر اين جشن هاي ساليانه را مردمان با يكي از حوادث تاريخ داستاني مربوط مي كرده اند. مثلا فلان عيد را يادگار فلان واقعه مي دانستند، كه در عهد جمشيد يا فريدون يا پهلواني داستاني رخ داده بود.
نسل زردشتيان دوازده ماه دارد، كه هر يك را نام يكي از ايزدان بزرگ نهاده اند و ترتيب با آن ها از اين قرار است:
1- فروردين
(فروشي ها)
7- مهر
(ميثر)
2- اردوهشت
(اش و هشت)
8- آبان
(«آب ها»آناهيتا)
3- خورداد
(هورتات)
9- آذر
(آتر، آتش)
4- تير
(تشتري)
10- دذو
(خالق، اوهرمزد)
5- امرداد
(امرتات)
11- وهمن
...