نام فایل : تواضع و فروتنى اخلاق 3
فرمت : .doc
تعداد صفحه/اسلاید : 20
حجم : 120 کیلوبایت
تواضع و فروتنى
هفتمين نصيحت حكيمانه، و اندرز ارزشمند لقمان به پسرش، مسإله رعايت تواضع و فروتنى است ،كه مى توان آن را مادر ارزشها و كليد گنجينه كمالات ناميد، لقمان به پسرش چنين فرمود: «و لا تصعر خدك للناس...؛ پسرم! با بى اعتنايى از مردم روى مگردان».
[1]
يعنى متواضع و فروتن باش.
معنى تواضع و اقسام آن
تواضع در اصل از واژه وضع كه به معنى فرونهادن است گرفته شده، از اين رو به زايمان زنان به وضع حمل تعبير مى شود، و مفهوم آن از نظر اخلاقى اين است كه انسان بايد خود را در برابر خدا و خلق خدا پايينتر از موقعيت خود قرار دهد، فروتنى و فرو روحى كند، و ضد آن تكبر و بزرگ نمايى و فخرفروشى است كه از صفات رذيله، و مايه و پايه انحرافات فكرى و عملى بسيار زشت است.
البته بايد توجه داشت چنان كه خواهيم گفت تواضع به معنى خوارى و ذليل نشان دادن خود نيست كه ضد ارزش و مورد نكوهش مى باشد چنانكه ذكر مى شود.
از نشانههاى تواضع اين است كه انسان در برابر مردم، خوش رو، خوش برخورد است، و هنگام معاشرت و جدا شدن از آنها، با روى باز و دل پذير روبه رو يا جدا مىشود، و جداييش محبتآميز است، نه از روى بى اعتنايى كه موجب كينه و كدورت شده، و از نشانههاى خصلت زشت تكبر و خود شيفتگى است.
تعبير به «لاتصعر» اشاره به اين است كه تواضع نكردن، و بروز كردارى ضد تواضع در انسان يك نوع بيمارى آشكار است، چرا كه تصعر چنان كه در لغتنامه مصباح المنير آمده در اصل از واژه صعر گرفته شده، و صعر در لغت يك نوع بيمارى است كه شترى به آن مبتلا مى شود، و آن شتر بر اثر آن بيمارى، گردن خود را كج مىكند.
بنابراين خارج شدن از حريم تواضع يك نوع بيمارى آشكار است، كه بيانگر بيمارى و عدم صفاى درونى مىباشد. تواضع داراى نشانهها و درجات مختلف است، بايد آنها را شناخت و به موقع رعايت كرد، مثلا امام باقر(ع) مىفرمايد: «التواضع الرضا بالمجلس دون شرفه، و ان تسلم على من لقيت، و ان تترك المرإ و ان كنت محقا؛ تواضع آن است كه به كمتر از جايگاه شايسته خود در مجلس قناعت كنى و هنگام ملاقات با كسى، در سلام كردن پيشىگيرى، و در گفتگوها از جر و بحث پرهيز كنى گرچه حق با تو باشد».
[2]
شخصى از حضرت رضا (ع) پرسيد: حد و مرز تواضع چيست كه اگر كسى آن را رعايت كند به عنوان متواضع به حساب مىآيد؟ آن حضرت در پاسخ فرمود: «تواضع داراى درجاتى است، يكى از آن درجات اين است كه انسان موقعيت نفس خود را بداند، و آن را با قلب سالم در همان جايگاه قرار دهد، و براى ديگران همان را بپسندد كه براى خود مىپسندد، هرگاه از كسى بدى ديد، آن را با نيكى پاسخ دهد، خشم خود را فرو برد، از گناهان مردم بگذرد، و آنها را مورد عفو قرار دهد، خداوند نيكوكاران را دوست دارد».
[3]
نتيجه اين كه تواضع يك حالت خشوع و خضوع معقول درونى است كه نشانههاى آن در رفتار و كردار و گفتار آشكار مىشود. و گاهى ممكن است، انسان از نظر روحى به مرحله اين حالت نرسد، ولى بتواند در عمل، خود را براساس موازين تواضع، هماهنگ سازد، چنين كسى عملا متواضع است.
اقسام تواضع
بايد توجه داشت كه به طور كلى تواضع بر دو قسم است:
1. تواضع در برابر خدا كه شامل تواضع، در برابر حق و قانون خدا، تواضع در برابر پيامبران و امامان و اوليإ خدا مى شود.
2. تواضع در معاشرت با مردم، از دوست، همسايه، پدرو مادر، معلم و استاد، همكار و... روشن است كه تواضع در برابر خدا، عالىترين و مهمترين درجه تواضع است، چنان كه ضد آن، تكبر در برابر خدا، بزرگترين گناه و سركشى است. تواضع در برابر خدا، جزء ايمان عميق، و اعتقاد صحيح و معرفت و راهيابى به مقام قرب الهى است، نشانه آن نهايت تسليم در برابر فرمانهاى خدا واطاعت از او، و كمال خشوع و خضوع در برابر عظمت او مىباشد، به گونهاى كه انسان خود را همچون افتادن قطرهاى در اقيانوس، فناى در ذات مطلق الهى بنگرد و خود را هيچ و صفر بداند، و هيچگونه چون و چرا در برابر حق نداشته باشد، همه چيز را براى او بخواهد، و در مسير رضاى الهى گام بردارد، و اتصالش به خدا، در حدى باشد كه به قول شاعر:
اسير عشق تو از هشت خلد مستغنى است غلام كوى تو از هر دو جهان آزاد است
پيامبر اسلام (ص) كه بزرگ ترين و بىنظيرترين انسانها، و خلايق كل هستى است، آنچنان در برابر عظمت خدا متواضع بود كه وقتى از سوى خدا به او خطاب شد؛ تو را بين پادشاهى و رسالت يا بندگى و رسالت مخير نمودم، كدام را برمىگزينى؟ آن حضرت عرض كرد: بندگى و رسالت را.
[4]
و امام صادق(ع) در وصف پيامبر(ص) فرمود: «ما اكل رسول الله متكئا منذ بعثه الله عز و جل نبيا حتى قبضه الله اليه متواضعالله عز و جل ؛ از آن هنگام كه پيامبر اسلام (ص) از طرف خدا مبعوث به رسالت شد، تا هنگام رحلت براى رعايت تواضع در پيشگاه خدا هرگز در حال تكيه بر چيزى، غذا نخورد».
روزى آن حضرت با گروهى از بردگان روى خاك نشسته بود، چون يكى از آنها با آنها گفتگو مىكرد، بانويى كه از آنجا عبور مىكرد، به عنوان اعتراض گفت: «اى محمد! چرا روى خاك نشستهاى و با بردگان همنشين و هم غذا شدهاى (تو پيغمبر هستى، بايد با بزرگان بنشينى...) آن حضرت در پاسخ فرمود: «ويحك اى عبد اعبد منى؛ واى بر تو، كدام بندهاى، بندهتر از من است».
[5]
نمازهاى خاشعانه و مخلصانه، دعاهاى پر محتوا و پر از مفاهيم متواضعانه، و سجدههاى طولانى با نهايت خشوع پيامبر(ص) و امامان (ع) هر كدام كافى است كه عالىترين درس نهايت تواضع در برابر خدا را به ما بياموزند، براى درك اين معنى كافى است كه صحيفه سجاديه را ورق بزنيم، و با مطالعه فرازهاى آن، حقيقت تواضع در برابر خدا را دريافت نماييم. حضرت زهرا(س) در فرازى از دعاهاى خود، به خدا چنين عرض مىكند: «اللهم ذلل نفسى فى نفسى و عظم شإنك فى نفسى؛ خدايا! خودم را در نزد خودم كوچك كن، و مقام خودت را در نزدم بزرگ گردان».
...
مبلغ قابل پرداخت 26,200 تومان