نام فایل : بیش فعالی 2

فرمت : .doc

تعداد صفحه/اسلاید : 13

حجم : 58 کیلوبایت

هوالحق
بچه هاي زلزله
( كم توجهي و بيش فعالي در بچه ها از ، تشخيص تا درمان)
شيطنت و سر به هوايي از خصوصيات دوران كودكي است . كودكان اغلب پر تحركند و به سختي به نظم تن در مي دهند تصور كنيد فرزندتان چنان بازيگوش باشد كه قادر به كنترل وي نباشيد و هر چه بيشتر به وي آموزش مي دهيد , كمتر ياد بكيرد. اين كابوس را تحت عنوان اختلال بيش فعالي
–
كم توجهي نام گذاري كرده اند.
دكتر هريش هافمن نخستين فردي بود كه اين اختلال را توصيف كرد. در سال1845 از زماني كه پسرش سه سال داشت براي او كتاب مصوري تاليف كرد كه در مورد كودكان و رفتار آنها بود. در اين كتاب داستاني بود با نام فیليپ ناآرام اين داستان ‌در واقع اولين توصيف واقعي از پسر بچه اي مبتلا به اختلال بيش فعالي كم توجهي است. در 1902 سر جورج استيل كودكاني را توصيف كرد كه علي رغم محيط مناسب تربيتي مشكلاتي اساسي در كنترل رفتارشان داشتند. امروزه مشكل اين كودكان با عنوان اختلال بيش فعالي كم توجهي شناخته مي شود.
اين اختلال در بر گيرنده ی ميزاني از بي توجهي تكانشگري و بيش فعالي است كه از سطح متوسط بالاتر باشد. در اوايل زندگي آغاز مي شود ولي نشانه هاي آن كه معمولاَ قبل از 7 سالگي شروع مي شوند بيشتر در خانه مدرسه و موقعيت هاي اجتماعي آشكار مي شود. اين كودكان غالباَ كنترل ضعيفي بر تكانه هايشان دارند و به زبان ساده هر كار كه دلشان بخواهد مي كنند. همين امر منجر به شكايت والدين و مربيان مي شود. به طور كلي كمبود توجه بي قراري و عدم آرامش از جمله شكايت هاي دائمي است كه عليه اين كودكان شنيده مي شود.
نكته مهم درباره اين بيماري اين است كه غالباَ اين كودكان به سختي شناسايي مي شوند و لذا رفتارهاي نامناسب اوليا و مربيان رفتارهاي نابهنجارشان را تشديد مي كند. به همين دليل آگاهي از اين اختلال و مداخله در درمان آن براي مشاوران، مربيان و خانواده ضروري است. يكي از علائم پر تحركي كودكان بيش فعال حركت بيش از حد معمول و دويدن وپريدن به جاي راه رفتن است. در گذشته نيز كودكان به اين اختلال دچار مي شدند , اما متناسب با نوع زندگي بچه ها ي قديم بيشتر بالاي ديوار و درخت بودند و اين اختلال كمتر تشخيص داده مي شد. سر و صدا ي زياد با صداي بلند حرف زدن و عدم تمركز در كلاس درس و مهماني از ديگر علائم اين كودكان است.
اين اختلال در پسرها 3 تا 5 برابر شايع تر از دختران است و بيشتر در پسران اول خانواده دیده مي شود. البته براي تشخيص والدين بايد علائم كمبود توجه و بيش فعالي در مدت 6 ماه ديده باشند. ضمن اين كه معمولاَ اين اختلال از 3 سالگي به بعد تشخيص داده مي شود. البته 1 تا 2 درصد نوجوانان و بزرگسالان نيز مبتلا هستند كه رابطه اي با نژاد يا طبقه ی اقتصادي اجتماعي ندارد.
كم توجهي، حواس پرتي، فعاليت بيش از حد و اعمال بدون كنترل علايم اصلي اختلال بيش فعالي كم توجهي هستند كه در افراد مختلف شدت و ضعف و تنوع علايم يكسان نيست. به همين دليل بر اساس بارز بودن هر يك از علامت ها بيماري را به سه دسته ی بيش فعال، كم توجه و دسته ي مختلط تقسيم مي كنند.
فعاليت بيش از حد
اين بچه ها دائماَ در حال حركت هستند , به اشيا دور و بر دست مي زنند و مرتب صحبت مي كنند . با بزرگتر شدن اين بچه ها در سنين نوجواني و بزرگسالي به تدريج قادر خواهند بود بر اعمال خود مسلط شوند اما در درون خود احساس بي قراري مي كنند. اين افراد دائماَ خود را مشغول كرده و اغلب چند كار را با هم انجام مي دهند و از كارهايي كه نياز به آرام بودن دارند (مثل مطالعه) لذت نمي برند.
اعمال بدون كنترل ( بي اختیاري )
به نظر مي رسد كه بچه قادر نيست قبل از انجام عمل فكر كند يا جلوي واكنش هایش را بگیرد. این بچه ها اغلب مطالب نامربوطی را به زبان می آورند و کنترلی بر بروز احساسشان ندارند. گاهی کنترل غذا خوردن خود را از دست داده و بسیار پرخور می شوند. از همین رو در اطفال چاق اختلال بیش فعالی کم توجهی به عنوان یکی از علل مهم چاقی همواره باید مدنظر باشد. رفتارهای بی اختیار با افزایش سن از بین نمی روند و در بزرگسالی نیز ممکن است فرد اعمالی را انجام دهد که قادر به کنترل آنها نباشد.
کم توجهی
کم توجهی شایع ترین علامت «اختلال بیش فعالی- کم توجهی» است. این بچه ها در تمرکز بر روی موضوع مشکل دارند و ممکن است پس از چند دقیقه، کار را ناتمام رها کرده و کار دیگری را شروع کنند. البته در صورتی که از کار لذت ببرند مشکلی در تمرکز نخواهند داشت. این افراد با کوچک ترین صدا یا نور، حواسشان پرت می شود، در توجه به جزئیات مشکل دارند و در اثر کم توجهی مرتباً دچار اشتباه می شوند. خیلی وقت ها به یاد نمی آورند وسایلشان را کجا گذاشته اند، در طول روز مرتباً می خوابند، گیجند و حرکات آهسته ای دارند.
علایم معمولاً در سنین پایین و به صورت تدریجی ظاهر می شود و فعالیت بیش از حد و بی اختیاری در رفتار نیز پیش از کم توجهی بروز می کند. خیلی وقتها کودکی که دچار فعالیت بیش از حد می شود و نمی تواند در مدرسه آرام بگیرد، به سرعت مورد توجه قرار گرفته و به احتمال زیاد بیماری وی تشخیص داده خواهد شد، اما کودکی که تنها دچار کم توجهی است ممکن است به راحتی نادیده گرفته شود و تمام عمر از این مشکل تشخیص داده نشده، رنج ببرد.
AD HD

تنها نیست.
در این کودکان، بعضی از اختلالات بیش از افراد طبیعی دیده می شود که این مسئله ممکن است مشکلاتی را در تشخیص پیش آورد. مهم ترین این اختلالات عبارتند از:
مشکلات یادگیری
30-20 درصد این کودکان در یادگیری مشکل دارند که این مسئله در 8 درصد بچه های طبیعی نیز دیده می شود. در سال های پیش از مدرسه، این ناتوانی ها به شکل مشکلاتی در درک برخی صداها و بیان برخی از کلمات بروز می کنند اما در سنین مدرسه به صورت مشکلاتی در خواندن، هجی کردن و نوشتن دیده می شوند.
تیک ها
...