نام فایل : گزارش کار آموزی -حسابداري سرمايهگذاريها در شركت هاي سرمايهگذاري 100 ص
فرمت : .doc
تعداد صفحه/اسلاید : 123
حجم : 751 کیلوبایت
چكيده:
اين تحقيق به بررسي نحوه حسابداري سرمايهگذاريها در شركتهاي سرمايهگذاري پرداخته است كه براي انجام اين بررسي فصل اول تحقيق به سه بخش كليات تحقيق، استانداردهاي حسابداري سرمايهگذاريها در ايران و استانداردهاي بينالمللي حسابداري تقسيم گرديده است.
بخش اول به ارائه تعاريف سرمايهگذاريها، نحوه تشكيل و طبقهبندي سرمايهگذاري و بيان هر آنچه كه در زمينه حسابداري سرمايهگذاري لازم است پرداخته شده است.
بخش دوم شامل استاندارهاي حسابداري ايران و نحوه ثبت و حسابداري اين شركتها است كه با اجراي الزامات اين استاندارد، مفاد استاندارد بينالمللي حسابداري شماره 25 با عنوان حسابداري سرمايهگذاريها نيز رعايت ميشود.
در بخش سوم استاندارهاي بينالمللي حسابداري و چگونگي حسابداري آنها و تفاوت اندكي كه با استاندارد حسابداري ايران دارد بيان گرديده است.
استانداردهاي حسابداري علاوه بر آنکه چگونگي حسابداري معاملات و رويدادهاي مختلف را تعيين ميکنند، موجب آثار اقتصادي نيز ميشوند. استانداردهاي حسابداري بايد به نحوي تدوين و تنظيم شوند که هدفهاي گزارشگري مالي را تأمين کنند. سرمايهگذاريها، داراييهايي هستند که عمدتاً بهمنظور کسب سود حاصل از نگهداري تحصيل ميشود.
در تحقيق حاضر سعي گرديده هر جا كه لازم است مسئلهاي به عنوان يك مثال ذكر شود تا درك مطلب سادهتر و آسانتر گردد.
مقدمه:
امروزه اقتصاد و بازار سرمايه كشورها بدون حضور شركتهاي سرمايهگذاري كه ابزار توسعه هستند مفهومي ندارد. شركتهاي سرمايهگذاري يكي از ابزارهاي مهم و مفيد در بازار سرمايه هستند، كه نقش عمدهاي در كارائي بازار سرمايه ميتوانند ايفا نمايند. اينگونه شركتها با جمعآوري پساندازهاي كوچك مردم اقدام به تشكيل سرمايه در حجم بالا مينمايند و سپس اقدام به سرمايهگذاري در سهام شركتهاي گوناگون مينمايند و با اين عمل خود ريسك سرمايهگذاري را براي سهامداران خود به حداقل ميرسانند. از جمله تحولات اساسي در بخشهاي ايران، ظهور شركتهاي سرمايهگذاري در عرصه اقتصادي ملي بوده است. اين شركتها به واسطه اثرگذاريهاي بيشائبه خود رفتهرفته جايگاه مناسبي در بازار سرمايه پيدا كرده و نقش مثبتي در تجهيز منابع و تأمين مالي بنگاههاي اقتصادي داشتهاند. هر چند بر اساس پارهاي عوامل برونزا و تعاريف مربوط به اساسنامه آنها انحراف عملكردي از اصول موضوعه و سازگاريهاي منطقي به واسطه پرداختن به سرمايهگذاريهاي مستقيم مشاهده شده است، ولي اثر مصارف سرمايهگذاري اين شركتها معطوف به سرمايهگذاريهاي مالي و در مجموعه بازار اوراق بهادار متمركز شده است. اين شركتها در بخش تأمين مالي نهادهاي اقتصادي نيز رفتهرفته سهم خود را افزايش دادهاند و از اين رو در پارامترهاي كلان اقتصادي از جمله اشتغال و توليد ملي نيز سهمهاي شايستهاي بدست آوردهاند. شركتهاي سرمايهگذاري از چند جهت ميتوانند باعث افزايش كارائي بورس اوراق بهادار گردند. اول اينكه سرمايهگذاري شركتهاي سرمايهگذاري در سهام شركتهاي ديگر بهمنظور اداره و كنترل آنها باعث افزايش بازدهي و قيمت سهام آنها گرديده است و در نهايت باعث افزايش كارايي واحدهاي فوق شده است. دوم اينكه، شركتهاي سرمايهگذاري در بورس با توجه به حجم مالي زياد و سهام شركتهاي مختلفي كه در اختيار دارند، ميتوانند باعث ايجاد تعادل در عرضه و تقاضاي سهام گرديده و مانع از نوسان كوتاهمدت قيمت سهام گردند. سوم اينكه شركتهاي سرمايهگذاري موجب مباني مالكيت در بورس گرديده و ميتوانند مردم را با هدايت در امر سرمايهگذاري بهينه، جذب بورس اوراق بهادار نمايند. چهارم اينكه شركتهاي سرمايهگذاري با توجه به تعداد اندك آنها در بورس، تأثير زيادي بر پارامترهاي عمده بورس از قبيل ارزش جاري سهام، حجم معاملات و شاخص قيمت سهام دارند. عملكرد شركتهاي سرمايهگذاري در بورس در چند ساله اخير نشان ميدهد كه اين شركتها با توجه به توانائيهاي بالقوهاي كه دارند در صورت فراهم شدن يك سري شرايط ميتوانند نقش بهمراتب بالاتري در كارايي بورس اوراق بهادار ايفا نمايند.
3
فصـل اول
كليـات تحقيـق
تعاريف
سرمايهگذاري: نوعي دارايي است كه واحد سرمايهگذار براي افزايش منافع اقتصادي از طريق توزيع منافع (به شكل سود سهام، سود تضمين شده و اجاره)، افزايش ارزش يا ساير مزايا (مانند مزاياي ناشي از مناسبات تجاري) نگهداري ميكند.
سرمايهگذاري بلندمدت: به طبقهاي از سرمايهگذاريها گفته ميشود كه به قصد استفاده مستمر در فعاليتهاي واحد تجاري نگهداري شود. يك سرمايهگذاري هنگامي به عنوان دارايي غيرجاري طبقهبندي ميشود كه قصد نگهداري آن براي مدت طولاني به وضوح قابل اثبات باشد يا توانايي واگذاري آن توسط سرمايهگذار مشمول محدوديتهايي باشد.
سرمايهگذاري جاري: به طبقهاي از سرمايهگذاريها گفته ميشود كه سرمايهگذاري بلندمدت نباشد.
سرمايهگذاري سريعالمعامله در بازار: نوعي سرمايهگذاري است كه براي آن بازار فعالي كه آزاد و در دسترس است وجود دارد، بهطوري كه از طريق آن بتوان به ارزش بازار يا شاخصي قابل اتكا كه محاسبه ارزش بازار را امكانپذير سازد، دست يافت.
سود سهمي (يا سهام جايزه): عبارت است از توزيع سود به شكل سهم بين صاحبان سهام يك واحد تجاري از محل سود تقسيم نشده يا اندوختهها كه با توجه به اصلاحيه قانون تجارت موكول به تصويب مجمع عمومي فوقالعاده است.
حق تقدم: به موجب ماده 166 اصلاحيه قانون تجارت، حقي است قابل نقل و انتقال كه در زمان خريد سهام جديد توسط صاحبان سهام واحد تجاري به نسبت سهامي كه مالكند به ايشان تعلق ميگيرد.
سرمايهگذاري در املاك: عبارت از سرمايهگذاري در زمين يا ساختماني است كه عمليات ساخت و توسعه آن به اتمام رسيده و به جهت ارزش بالقوهاي كه از نظر سرمايهگذاري دارد و نه به قصد استفاده توسط واحد تجاري سرمايهگذار يا شركتهاي همگروه آن، نگهداري ميشود.
اگرچه ويژگي زيربنايي سرمايهگذاري اين است كه با قصد كسب منافع اقتصادي آتي انجام ميپذيرد، اما اين ويژگي در مورد كليه داراييها مصداق دارد. اين امر مشكلاتي را در تعريف سرمايهگذاري از نظر مقاصد اين استاندارد ايجاد ميكند. زيرا اين استاندارد قصد ندارد ساير داراييهاي مورد استفاده واحد تجاري از قبيل داراييهاي ثابت مشهود و موجودي مواد و كالا را در برگيرد. اين مشكل در مواردي كه سرمايهگذاري خصوصياتي مشابه با ديگر داراييها دارد، مضاعف ميشود. مثلاً در مواردي كه عمليات خريد و فروش سرمايهگذاري بخش عمده فعاليت روزمره يك واحد تجاري را تشكيل ميدهد، پرتفوي سرمايهگذاريها، مشابه موجودي مواد و كالا در ساير واحدهاي تجاري است.
به هر صورت، در تدوين استاندارد حسابداري براي سرمايهگذاريها، اين فرض تلويحي وجود دارد كه دارايي طبقهبنديشده بهعنوان سرمايهگذاري، مستلزم نحوه حسابداري متفاوتي از ساير داراييهاست. اين امر به نوبه خود حاكي از اين است كه در ماهيت سرمايهگذاري خصوصيتي وجود دارد كه آن را از ساير داراييها متمايز ميسازد. ويژگي متمايزكننده سرمايهگذاري به عنوان طبقهاي از داراييها، طريقه خاص كسب منافع اقتصادي آن است. اين منافع اقتصادي ممكن است به يكي از اشكال زير يا هر دوي آنها حاصل شود. شكل اول دريافتهاي ناشي از توزيع منافع، از قبيل سود تضمينشده و سود سهام است. در مفهومي گستردهتر، اين شكل دربرگيرنده شرايط مساعد تجاري است كه از طريق يك سرمايهگذاري تجاري فراهم ميآيد. شكل دوم، منفعت سرمايهاي است كه منعكسكننده افزايش در ارزش مبادلاتي يك سرمايهگذاري طي دوره نگهداشت آن توسط واحد تجاري است. اين ويژگي در تعريف سرمايهگذاري براي مقاصد اين استاندارد بكار گرفته شده است. اگرچه ارزش ساير داراييها از قبيل ساختمان و ماشينآلات نيز ممكن است طي زمان افزايش يابد، ليكن اين اقلام تنها در مواردي طبق اين استاندارد به عنوان سرمايهگذاري تلقي ميشود كه براي اين هدف و نه به قصد استفاده در عمليات واحد تجاري، نگهداري شده باشد.
ممكن است ادعا شود كه سرمايهگذاري نگهداريشده توسط معاملهگران سهام به عنوان موجودي كه به قصد كسب سود درجريان عادي فعاليتهاي تجاري آنها صورت گرفته است، در تعريف سرمايهگذاري طبق اين استاندارد قرار نميگيرد. ليكن اين اعتقاد وجود دارد كه دارايي مورد معامله به شيوه مزبور، همان خصوصيات زيربنايي را داراست كه درصورت نگهداشت توسط يك واحد تجاري ديگر و فروش آن به يك معاملهگر سهام و يا خريدار نهايي ديگري دارا ميبود. بنابراين نحوه حسابداري سرمايهگذاريهاي نگهداريشده به منظور خريد و فروش توسط معاملهگران سهام نيز مطابق اين استاندارد است.
تعريف سرمايهگذاري طبق اين استاندارد تعريفي عام است. با اين حال اضافه ميشود كه تعريف مزبور، شامل اوراق سهام، اوراق مشاركت با حداقل سود تضمينشده، حق تقدم خريد سهام، كالاها (غير از آنهايي كه به قصد مصرف يا خريد و فروش، در جريان فعاليتهاي عادي واحد تجاري نگهداري شود) و سپردههاي سرمايهگذاري مدتدار بانكي ميباشد. ضمناً اقلام مزبور كليه موارد را در بر نميگيرد.
دامنه كاربرد
...
مبلغ قابل پرداخت 26,000 تومان