نام فایل : خديجه

فرمت : .doc

تعداد صفحه/اسلاید : 31

حجم : 167 کیلوبایت

خديجه، (محدث، متوفى سال 10 ه) دختر خويلد، بانويى با فضيلت از بانوان شرافتمند و بزرگوار، اولين كسى بود كه اسلام آورد و همواره حامى و پشتيبان همسرش رسول خدا صلى الله عليه و آله بود و از بذل جان و مال در راه دين خدا و پيامبرش دريغ نداشت.
وى 68 سال قبل از هجرت (پانزده سال قبل از عام الفيل) به دنيا آمد.مادرش فاطمه دختر زائدة است.خديجه بانويى تاجر و شرافتمند و ثروتمند بود.وى مردان را به اجاره مى‏گرفت و به آنها سرمايه مى‏داد كه به مضاربه تجارت كنند.عموهاى پيامبر صلى الله عليه و آله كه قصد داشتند همسرى براى آن حضرت بگيرند، نزد خديجه رفتند و از وى خواستند تا سرمايه‏اى در اختيار نبى گرامى كه آنزمان جوانى پاك و ستوده بود قرار دهد تا با آن به تجارت رود و با سود حاصل از اين تجارت ازدواج كند.
خديجه چون به صفات حضرت واقف شد، وى را براى تجارت به شام فرستاد.در طى سفر ميسره (غلام خديجه) معجزات و كراماتى از حضرت مشاهده كرد و از راهبى شنيد كه وى پيغمبر خداست.ميسره پس از بازگشت همه آنچه را كه شنيده بود به اطلاع خديجه رساند.شوق و رغبت خديجه به حضرت بيشتر شد و در نهايت به رسول الله صلى الله عليه و آله ارادت و علاقه خويش را ابراز داشت و پيشنهاد ازدواج داد و به رسول خدا صلى الله عليه و آله عرض كرد: «به سبب خويشاونديت با من، و شرف و بزرگى و امانتداريت در ميان قوم، و اخلاق نيكو و راستگويى‏ات، مايلم با تو ازدواج كنم.»
تنها همين شرف و بزرگى وى را بسنده است كه مادر دخترى چون فاطمه زهرا عليها السلام است .او به امام على عليه السلام نيز علاقه داشت، علامه مجلسى درباره حب و علاقه حضرت خديجه عليها السلام نسبت به على عليه السلام مطلبى نقل كرده كه مضمون آن چنين است: پس از ازدواج خديجه عليها السلام با پيامبر صلى الله عليه و آله، على عليه السلام به دنيا آمد.رسول خدا صلى الله عليه و آله با خديجه عليها السلام درباره دوستى و محبت على عليه السلام صحبت فرمود.خديجه عليها السلام به على عليه السلام محبت فراوان داشت و براى آن‏حضرت به وسيله خدمتكارانش، لباس، زيور آلات و ملزومات مى‏فرستاد.مردم مى‏گفتند: اين (على عليه السلام) برادر و محبوبترين افراد نزد او و نور چشم خديجه است.سعادت از همه سو به آن حضرت روى آورده بود.الطاف و محبتهاى خديجه روز و شب، صبح و عصر به خانه ابوطالب روان بود.از ديگر مناقب خديجه عليه السلام، قبول ولايت على عليه السلام و اولادش بود.آن را قبول و اظهار مى‏داشت.
رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: جبرئيل نزد من آمد و گفت: خديجه را از طرف پروردگارش و من سلام برسان و او را به خانه‏اى از جواهر در بهشت كه هيچ رنجى در آن نيست بشارت ده.
حضرت خديجه پس از بازگشت از دوران محاصره سخت مكيان در شعب ابى طالب، در رمضان سال دهم، در سن 64 سالگى وفات يافت، آن سال را عام الحزن (سال اندوهها) ناميدند.
زينب، (محدث، متوفى سال 20 ـ 21 ه) دختر جحش، ام المؤمنين، مادرش اميمة دختر عبد المطلب، و كنيه‏اش ام الحكم، زنى مؤمن و مطيع فرمان الهى بود.از مهمترين فضايل اين بانوى گرامى آن است كه خداوند عقد وى را در آسمانها با رسول الله صلى الله عليه و آله بست.
او زنى صالح، بسيار روزه‏گير، بسيار نمازگزار و زياد صدقه دهنده به بينوايان بود و رسول خدا صلى الله عليه و آله وى را بسيار دوست مى‏داشت.او در اولين روزهاى دعوت رسول خدا صلى الله عليه و آله اسلام آورد و در پى هجرت پيامبر صلى الله عليه و آله، او نيز به مدينه هجرت كرد.رسول الله صلى الله عليه و آله نام او را كه برة بود به زينب تغيير داد و او را براى زيد بن حارثه
(1)
خواستگارى نمود، پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: «من به اين ازدواج رضايت مى‏دهم» .
بعد از اين صلاحديد پيامبر زندگى مشترك آن دو شروع، ولى پس از مدتى زيد تصميم به طلاق او گرفت و وى را طلاق داد.و چون عده اش سرآمد، پيامبر صلى الله عليه و آله به فرمان الهى براى بر هم زدن حكم جاهليت كه همسر پسر خوانده به پدر محرم است و نمى‏تواند با او ازدواج نمايد و بر اساس حكم آيات قرآن، با زينب ازدواج كرد.رسول خدا صلى الله عليه و آله پس از ازدواج با ام سلمه در اواخر سال پنچم هجرى، با زينب دختر عمه‏اش ازدواج كرد.
عايشه در رثاى او گفته است: «ذهبت حميدة فقيدة مفزع اليتامى و الارامل...» ، زن ستوده مرحومه‏اى كه پناه يتيمان و بينوايان بود، درگذشت.من زنى به خوبى او در دين و پاكيزه ومتقى‏تر از او نسبت به خداى عز و جل و راستگوتر از وى در گفتار نديدم...
ام المؤمنين زينب، زنى صبور و بسيار دست و دل باز بود، پوست دباغى مى‏كرد و مى‏فروخت و پول آن را صدقه مى‏داد.هنرهاى ديگرى هم داشت كه عوايد حاصل از آنها را به فقرا مى‏بخشيد .با آنكه درآمد خوبى داشت، هنگام مرگ چيزى به ارث نگذاشت و همه را به بينوايان داده بود .بانو زينب نمونه يك زن مسلمان و مؤمن است كه (با هنرهايى كه داشت) كار مى‏كرد و براى خود درآمد داشت و اين مال، هرگز سبب فخرفروشى و خودبينى وى نشد.او همه را در راه خدا انفاق كرد و براى خود چيزى اندوخته نساخت و زيورى نخريد.زينب در سال 20، به قولى در سال 21 ه و در 53 سالگى دنيا را وداع گفت.علامه مامقانى مى‏نويسد: «انى اعتبرها من اعلى الحسان» از لحاظ حسن بودن او را در بالاترين درجه مى‏دانم.
(2)
سوده، (محدث، متوفى قرن 1 ه) دختر زمعة بن قيس، مادرش شموس دختر قيس است.شيخ طوسى در رجالش و ابن عبد البر، ابن منده، ابو نعيم، ابن اثير و ديگران وى را از اصحاب و راويان رسول الله صلى الله عليه و آله شمرده‏اند.علامه مامقانى درباره‏اش مى‏گويد: «انى اعتبرها من الحسان و اعتمد على روايتها» : من او را از احسان
(3)
مى‏شمارم و بر روايتش اعتماد دارم.سوده پنج حديث از رسول خدا صلى الله عليه و آله روايت كرده كه يكى از آنها را صحيحين ذكر نموده‏اند.
سوده چون اسلام آورد و با رسول الله صلى الله عليه و آله بيعت كرد، شوهرش سكران بن عمر نيز كه پسر عمويش بود مسلمان شد و اين دو با هم به حبشه مهاجرت كردند.پس از رحلت خديجه عليها السلام و فوت سكران و قبل از ازدواج پيامبر صلى الله عليه و آله با عايشه، حضرت با وى ازدواج كرد ولى فرزندى به دنيا نياورد.از ابن عباس روايت شده كه سوده مى‏ترسيد رسول خدا صلى الله عليه و آله او را طلاق دهد، از اين رو عرض كرد: مرا طلاق ندهيد و نوبت مرا براى عايشه قرار دهيد، مى‏خواهم روز قيامت در زمره همسرانتان محشور شوم، و رسول خدا صلى الله عليه و آله چنين كرد.اين آيه شريفه درباره او نازل شد: «و ان امرأة خافت من بعلها نشوزا او اعراضا فلا جناح عليهما ان يصلحا بينهما صلحا...»
سوده داراى اخلاقى ستوده بود، عايشه از وى تعريف كرده و گفته است: كسى نزد من محبوبتر از سوده نبود.
ابن سيرين در روايتى مى‏گويد: رسول خدا صلى الله عليه و آله براى حجة الوداع همه همسران خويش را برد، و بعد از پيامبر صلى الله عليه و آله زنان آن حضرت حج به جاى آوردند، اما سوده به حج نرفت و مى‏گفت: حج من اين است كه از خانه بيرون نروم.اين خصلت سوده بيانگر نهايت اطاعت و عفت اوست.
حرة، (محدث، متوفى قرن 1 ه) دختر حليمه سعديه، خواهر رضاعى رسول الله صلى الله عليه و آله، يكى از بانوان عالم، مؤمن و معتقد به ولايت على بن ابى طالب عليه السلام كه با سخن و زبان خويش جهاد كرد و در برابر سلطان جائرى همچون حجاج بن يوسف، كلمه حق را ادا نمود.
وى در حضور حجاج بن يوسف، برابرش ايستاد.حجاج گفت: تو حره دختر حليمه سعديه هستى؟
حره جواب داد: از فرد بى ايمانى، فراست و هوشيارى ظاهر شده (كه مرا شناخته است) .حجاج گفت: خدا تو را به اينجا آورد، مى گويند كه تو قائل به برترى على بر ابوبكر و عمر و عثمان هستى؟
حره گفت: آن كه گفته من او را تنها بر اينها برترى مى‏دهم، دروغ گفته است.
حجاج گفت: مگر از غير اينها هم او را برتر مى‏دانى؟
...