نام فایل : انقلاب عاشورا

فرمت : .doc

تعداد صفحه/اسلاید : 17

حجم : 47 کیلوبایت

انقلاب عاشورا
نه عاشوراي سال 61 هجري تا به امروز (1354) سال مي گذرد. گذر بينش از يك هزاره، از تلألوء و جلوه و عمق عاشورا نه تنها كاسته است كه بر عكس، هر ماه و سالي كه مي گذرد. عاشورا قلمروي گسترده تر و عمقي بيشتر پيدا مي كند. انگار آفتاب آينه دار عاشوراست طليعه اش در پگاه، تابش تندش در نيمروز و نيز غروب خونينش يادآور عاشورا است:
و علي الدهر من دماء الشهيدين
علي و نفجله شاهدان
فهما في اواخر الليل فجرا
ن و في اولياته شفقان
ثبت في قميصه ليحيي ال
حشر مسهيا الي الرحمان
بر چهره روزگار، از خون دو شهيد، علي و فرزندش، دو شاهد نقش بسته است. آن دو شاهد، در پايان سياهي شب، سرخي فجر است و در آغاز آن شفق خونرنگ. اين سرخي بر پيراهن او نقش شده است، تا در روز قيامت بر خداي همان دادخواهي كند.
سپيدي فجر گواه پاكي و طراوت جان و نگاه شهيدان عاشوراست و سرخي شفق آينه خون آنان. اينكه گفته شده است كل يوم عاشورا انگار آفتاب كينه دار همين حقيقت است. روز به اعتيار طلوع و غروب آفتاب تحقق مي يابد و آفتاب با عاشورا آميخته است. طلوع آفتاب از شرق است. و مشرق و مغرب. يخي سرزميني كه در آن زندگي مي‌كنيم. گويي تداوم كه بدانست كه كل ارض كربلا. در اين زمانه و زمينه، در كدام جهت و غايب ايستاده ايم؟ چه نسبتي با عاشورا داديم؟ آفتاب عاشورا بر ذهنيت و زندگي و جام جان ما چگونه مي تابد؟ در روزگاري زندگي مي كنيم كه محور و ميزان حركت ما، انقلاب اسلامي است و انقلاب اسلامي عمق هويت و اعتبارش به سرچشمه عاشورا ربطي وثيق دارد.
علاوه بر آن سرزمين ما، ايران نيز، هويت شيعي دارد و اين هويت شاخصه اش عاشوراست. روزي كه همه مردم، سياه پوش، با چهره هاي غمزده و چشمان اشكبار بر خيابانها و ميدانها مي آيند و با صداي زنجير و سنج و طبل و شيپور عاشورا را فرياد مي‌
كنند
…
در روز عاشوراي سال 61 هجري امت اسلامي ساكت و رخوت زده و منزوي بودند. آنها خود سپاه ستم بودند و بر روي امام حسين(ع) و ياران و خانواده او تيغه كشيدند. بر پيكر شهيدان اسب تازيدند. سرهاي شهيدان را بر نيزه ها زدند و در شهرها گرداندند. نه حسرتي خوردند و نه اندوهي، حتي شادماني هم كردند.
صداي گريه مردم، امواج بي پايان اشك كه از دل درياي آنان مي جوشد. آه هاي عميقي كه دو عاشورا از آتشفشان قلب مردم شعله مي كشد. با روشن ترين زبان و زلال ترين واژگان مي گويد كه عاشورا زنده است. ابرهاي سياه تحريف و تزوير را از چهره اسلام مي زدايد و عمق قساوت ستم را مي نماياند.
هر چند اگر سخن به تكرار هم گفته شود عاشورا آنچنان سرشار از سراوت و سرزندگي است كه اگر هر روز و شب نيز از آن گفتگو شود، از تازگي و لطفش كاسته نمي شود. به قول حافظ:
از آستان پير مغان سر چرا كشيم
دولت در اين سر او گشايش در اين در است
يك قصه بيش نيست غم عشق وين عجب
كز هر زبان كه مي شنوم نامكه راست
در انقلاب عاشورا تمركز پژوهشي و بررسي برخورد واقعه عاشورا و زمينه هاي گوناگون آن است.
واژة «انقلاب را از اين جهت برگزيده اند كه عاشورا در حقيقت امر چهره اسلام و جامعه اسلامي و ساختار حكومت بني اميه را دگرگون نمود؛ دگرگئني در عمق ريشه ها. هيچكس مثل امام حسين(ع) عمق جانها و جامعه را تكان و و تغيير نداده است. از اين رو پيامبر اسلام(ص) در عبارتي كوتاه و بليغ گفته شده :حسين مني و انا من حسين.
بقاي رسالت پيامبر (ص) كه در واقع ريشه حيات و هويت اسلام است با عاشورا تحقق يافت و استمرار پيدا كرد. واقعيت اين است كه حتي تمامي انقلابهاي پيروز در برابر تلألو انقلاب عاشورا جلوه اي ندارند. انقلاب اسلامي ايران كه از آغاز دهه هشتم قرن بيستم به عنوان يك واقعه بزرگ سرنوشت ساز و عزت آفرين تحقق يافت، باررقه اي از انقلاب عاشورا است. شاخه اي كه بر همان ريشه روييده است. نهر نوري كه از همان سرچشمه جوشيده است.
صورت واقعه عاشورا، شهادت امام حسين (ع) و برادران و فرزندان و ياران او و اسارت خاندان پيامبر (ص)، اسارت امام سجاد و زينب، مقطعي از زمان كه مهاجرت امام حسين (ع) از مدينه آغاز شد و سرانجام به عاشورا پايان پذيرفت، همگي گواه اين مدعايند كه جمعي محدود از بيعت با حكومت و برسميت شناختن يزيد به عنوان خليفة مسلمين امتناع كردند و همگي آنان در منتهاي خشونت و قساوت سركوب شديد حركت امام حسين (ع) و خاندان و ياران او پايان پذيرفت. اين حركت نه اين امكان و توان را پيدا كرد كه توده هاي مردم را جذب كند و پايگاهي وسيع و ملي پيدا كند و نيز نتوانست نظام حاكم را بر اندازد و نظامي تازه بر پا نمايد.لزوماً حركت اما حسين (ع) با شهادت او پايان پذيرفت.
در واقع تغيير مباني ارزشهاي جامع بستر و زمينة اصلي انقلاب است. اين تغيير نخست از درون انديشه و جان انسان ها رخ مي دهد. تغيير انديشه و آرمان، اراده نويني را در پي خواهد داشت. آيه ا
...