نام فایل : حفاظت از رطوبت خاك

فرمت : .doc

تعداد صفحه/اسلاید : 8

حجم : 46 کیلوبایت

محمد باقر لك
دانشجوي مهندسي كشاورزي _ مكانيزاسيون
دانشگاه بوعلي سينا _همدان
حفاظت از رطوبت خاك
مقدمه:
درمنطقۀ
NOVA SCOTIA
؛ معمولاً رطوبت كافي ، براي رشد گياهان وجود دارد . البته ممكن است لزومي به رعايت زمان دقيق فصل رشد ؛ به منظور رسيدن به حداكثر بار دهي وكيفيت بالاي محصول ، نباشد . علاوه براين مي توان رطوبت را با آبياري اضافي ، تأمين كرد . ولي توليد كنندگان همچنين مي توانند از حفاظت رطوبت خاك ؛ استفادۀ زيادي ببرند . بنابر اين ، در اين مقاله برخي از اطلاعات بنيادي در رابطه با عمليات به منظور كاهش خروج آب ، با استفاده از تكنيكهاي حفاظتي ، تدوين شده است.
 
تبخير وتعرق
دو راه خروج وكاهش آب از سيستم هاي كشت ، شامل تبخير وتعرق مي باشد . تبخير مستقيماً از خاك بوده ، در حاليكه تعرق توسط گياهان صورت مي گيرد . يك گياه را مي توان يك پمپ تصور نمود كه آب رااز خاك مكيده و آن راوارد برگها مي كند كه برگها محل خروج آب به سمت محيط خارج ، بوسيلۀ سوراخهاي ريزي بنام روزنه ؛ مي باشد . اين دو روش خروج معمولاً با هم انجام مي گيرند كه به تبخير وتعرق (
ET
) منسوب مي باشد . تبخير و تعرق ؛ در مواقعي كه رطوبت خاك در حد ظرفيت زراعي
2
(
FC
) بوده و هوا گرم وخشك و توام با وَزِش مي باشد ؛ بيشترين مقدار را دارا است . در صورتيكه رطوبت محدوديت ايجاد نكند ، پتانسيل ِ

تبخير و تعرق يا
(PET)
؛ بيشترين مقدار آبي است كه ممكن است تبخير يا تعرق شود . زماني كه
PET
بالا باشد ، مكش گياهان نسبت به آب خاك ، بايد به شدت انجام گيرد و تعرق ممكن است سريعتر از مكش آب خاك توسط گياه باشد كه نهايتا ً منجر به پژمردگي گياه مي شود .
مواد آلي

...