نام فایل : سیمان چیست 15 ص

فرمت : .doc

تعداد صفحه/اسلاید : 13

حجم : 1216 کیلوبایت

مقدمه
سیمان چیست ؟
سیمان گردی است نرم جاذب آب و چسباننده خرده سنگ که اساساً مرکب است از ترکیبات پخته شده و گداخته شده اکسید کلسیم با اکسید سیلیکون، اکسید آلومینییم و اکسید آهن. ملات این گرد قادر است به مرور در مجاورت هوا یا در زیر آب سخت شود، در زیر آب ضمن داشتن ثبات حجم مقاومت خود را نیز حفظ می نماید و در فاصله 28 روز در زیر آب ماندن دارای حداقل مقاومت 250 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع می شود.
ریشه لغوی سیمان
در رم قدیم مخلوطی از خرده سنگ و آهک پخته درست می کردند که از ترکیب مخلوط با آب ، بتن حاصل می شد و از این بتن برای کارهای ساختمانی استفاده می گردید. این نوع ساختمان را
opus Caementitium)
) می نامیدند. به مرور کلمه
Cementum
به مخلوط های مورد استفاده در این نوع ساختمان سازی اطلاق گردید. منظور از
Cementum
نوع خاصی خرده سنگ بوده است که وقتی پودر آنها با آهک مخلوط می شد، مخلوط حاصله دارای خاصیت هیدرولیکی بیشتر میشد و به مرور در مجاورت هوا و در زیر آب سخت میگردید و دارای مقاومت و سختی قابل توجهی میشد. این خرده سنگها یا از باقیمانده های آتشفشان یعنی خاکستر آتشفشان بودند و یا اینکه از خرد کردن خرده آجرهای تولید شده در کوره آجرپزی ، که در واقع همان خاک رس پخته است، بدست می آمده اند.
تاریخچه کشف سیمان
بناهای تاریخی بسیار قدیمی همچون اهرام مصر موید این هستند که بشر از ازمنه قدیم برخی ملاتها را می شناخته است. تصور اینکه چگونه این ملاتها کشف شده اند چندان مشکل نیست : پس از کشف آتش و چگونگی تهیه آن، بشر اولیه در اطراقگاه ها برای گرم شدن و یا پختن غذا آتش برپا می کرده است. در مواردی که این آتش روی تخته سنگ آهکی یا گچی بر افروخته می شده است باعث شده که انیدرید کربنیک سنگ آهک از آن جدا گردد و یا سنگ گچ دهیدراته شود و بصورت پودر در آیند. به محض بارش باران این پودرها بصورت دوغاب و سپس بمرور زمان سخت شده است و احتمالاً خرده سنگهای اطراف خود را به یکدیگر چسبانیده اند. دقت در این پدیده راهنمای کشف ملات آبی و چگونه ساختن مصالح هیدرولیک بوده است منظور از مصالح هیدرولیک آن نوع از مصالح ساختمانی است که در اثر ترکیب با آب سخت میشوند و در مجاورت آب، هوا و یا در زیر آب مقاومت و سختی آنها کاهش نمی یابد.
مصری ها از ملات سنگ گچ ناخالص پخته شده استفاده میکرده اند. استفاده از سنگ آهک پخته (ملات آهک) در دوران تمدن یونان و رم رواج داشته است. آنرا یا بصورت خالص و یا بصورت مخلوطی از شیره آهک با شن و ماسه، سنگ شکسته، خرده آجر و یا خاکستر آتشفشان استفاده می کرده اند.
با توجه به اشاره ای که به ریشه کلمه سیمان شد و با توجه به اینکه سابقه ساخت آهک به ازمنه خیلی قدیم برمیگردد. میتوان ریشه و سابقه تولید سیمان (منظور سیمان طبیعی) را چیزی درحد تاریخ تولید آهک دانست. در سیمان طبیعی از گرد حاصل از خاکستر آتشفشان و سنگهای آتشفشانی (پوزولان – تراس) و مخلوط کردن این گرد با آهک شکفته استفاده میشود. در ابتدا از مخلوط شن و ماسه و خرده سنگ و امثالهم استفاده می شد و بمرور معلوم شد که مخلوط شیره آهک با باقیمانده آتشفشانی ملات بهتری را بدست می دهد. بهمین خاطر یونانی ها از خاکستر آتشفشانی واقع در جزیزه سانتورین که بنام خاک سانتورین معروف است استفاده می کرده اند. هم اکنون نیز از این خاک استفاده می شود.
رومی ها از جسم مشابهی که دارای رنگ تیره تر بود و بمقدار زیاد در پوزولی
Pozzoli
واقع در نزدیک خلیج ناپل یافت می شد استفاده می کرده اند. با استفاده از این ملات رومی ها بناهائی نظیر
Roman Pantheon
،
Colosseun
،
Basilica of Constantine
در رم و
Pont du Gard
...