نام فایل : سيستم‌هاي لوله‌كشي 14 ص

فرمت : .doc

تعداد صفحه/اسلاید : 14

حجم : 70 کیلوبایت

مقدمه
سيستم‌هاي لوله‌كشي در نيروگاه‌ها به لحاظ نقش مهمي كه در انتقال سيال و انرژي و برقراري ارتباط سيستماتيك بين تجهيزات به منظور انجام مراحل مختلف عمليات در سيكل حرارتي برعهده دارند از اركان اصلي طراحي و ساخت محسوب مي‌گردند. كاربرد تكيه‌گاه‌ها و نگهدارنده‌هاي مناسب در سيستم لوله‌كشي يكي از مهمترين مراحل طراحي سيستم لوله‌كشي به شمار مي‌آيد. استانداردهاي
ANSI, DIN, BS
در رفليز تكيه‌گاه‌ها و نگهدارنده‌هاي استاندارد جهت سيستم لوله‌كشي مي‌باشد.
عوامل موثر و معيارهاي انتخاب تكيه‌گاه‌ها و نگهدارنده‌هاي لوله (
Supports
)
انتخاب مناسب و درست نوع ومحل تكيه‌گاه‌ نقش مهمي در طراحي خطوط لوله ايجاد مي‌كند تكيه‌گاه‌ها و نگهدارنده‌هاي لوله داراي انواع مختلفي مي‌باشند كه هر يك به منظور خاصي مورد استفاده قرار مي‌گيرند بعضي از مواردي كه در استفاده از تكيه‌گاه‌ها بايد مورد توجه قرار گيرد عبارتند از:
- تحمل وزن لوله (شامل خود لوله، وزن سيال داخل آن و نيروي عكس‌العملي)
- دادن انعطاف‌پذيري كافي به شبكه لوله
- گرفتن ارتعاشات وارده بر لوله
- فراهم نمودن امكان انبساط حرارتي لوله
- هدايت و كنترل تغيير مكان لوله
- ثابت نمودن لوله
يك تكيه‌گاه بسته به نوع آن مي‌تواند يك يا تركيبي از موارد فوق را تامين نمايد در انتخاب تكيه‌گاه و محل آن بايد به مواردي نظير افزايش تنش در لوله‌ها به مقداري بيش از حد مجاز، تغيير مكان لوله به مقداري بيش از مقدار مجاز آن از نظر تداخل با تجهيزات جانبي خط لوله يا ساير لوله‌ها، وارد آمدن صدمه به اتصالات انبساط حرارتي و انعطاف‌پذيري خط لوله و سازه نگهدارنده لوله توجه شود.
انتخاب نوع و اندازه تكيه‌گاه‌ براي نگهدارنده‌هاي لوله‌ها بستگي به مقدار بار وارده و محدوديت‌هاي فيزيكي طرح دارد مهمترين عوامل تعيين كننده نوع تكيه‌گاه مناسب براي لوله‌ها، عملكرد تكيه‌گاه مقدار بار وارده و محدوديت‌هاي فضاي نصب آن مي‌باشد به طور كلي موارد زير در انتخاب يك تكيه‌گاه لوله بايد در نظر گرفته شوند.
1- دماي طراحي به كار رفته در انتخاب بست‌ها، پيچ‌هاي
U
شكل، گيره‌هاي نگهدارنده لوله و يا ساير اتصالاتي كه در تماس مستقيم با لوله مي‌باشند برابر با دماي سيال داخل لوله مي‌باشد مقاومت اين اجزاء ممكن است به علت كاهش تنش تسليم آن‌ها در اثر افزايش دماي طراحي كاهش يابد اثرات انبساط حرارتي لوله نيز بايد در پيش‌بيني فاصله بين بست و لوله ونيروهاي اصطكاك حاصله در نظر گرفته شود.
2- معمولاً لوله‌هايي كه در دماي بالا قرار دارند و يادر معرض تقطير بخار موجود هوا روي سطح خارجي خود مي‌باشد عايق‌كاري مي‌شوند در طراحي تكيه‌گاه و انتخاب آن بايد مساله عايق لوله در نظر گرفته شوند ضخامت عايق قبل از طراحي يا انتخاب تكيه‌گاه‌ براي لوله بايد تعيين شده باشد.
3- لوله‌ها، اتصالات و تكيه‌گاه‌ها و سازه‌هاي نگهدارنده لوله‌ها كه با يكديگر در تماس مي‌باشند بايد از مواد سازگار با يكديگر انتخاب شده باشند تا خطر خوردگي الكتروشيميايي كاهش يابد در موارد خاصي كه امكان انتخاب مواد سازگار با يكديگر براي لوله و تكيه‌گها آن وجود نداشته باشد بايد بين لوله و تكيه‌گاه از مواد لاستيكي و لايي بين آن‌ها استفاده شود به علاوه جنس تكيه‌گاه بايد مناسب براي محيطي كه در آن در طول عمر مفيد سيستم لوله‌كشي قرار مي‌گيرد باشد.
تمام تكيه‌گاه‌ها بايد به طور منظم در فواصل زماني معيني از شروع بهره‌برداري سيستم بازرسي گردد زمان‌بندي اين بازرسي‌ها بستگي به حساسيت سيستم، نوع تكيه‌گاه و سختي شرايط محيط بهره‌برداري از آن دارد بدين‌جهت در هر جايي كه مقدور است بايد تكيه‌گاه‌هايي براي لوله انتخاب شوند كه نيازكمتري به بازرسي دارند متداول‌ترين انواع تكيه‌گاه‌هاي رايج در سيستم لوله‌كشي نيروگاه‌ها را مي‌توان به سه دسته عمده زير تقسيم‌بندي نمود.
الف- آويزهاي فنري ثابت
ب- قيود و
Anchors
...