نام فایل : اختلالات تیک یا تیک عصبی 30 ص

فرمت : .doc

تعداد صفحه/اسلاید : 31

حجم : 271 کیلوبایت

اختلالات تیک یا تیک عصبی
نگاهي کوتاه به انواع تيکها
شايد يکي از چيزهايي که در خيابان يا در يک مهماني يا هر جاي ديگر شما را به خنده وا دارد ديدن حرکات عجيب و غريب و تکراري يک نفر باشد.(البته خنديدن کار صحيحي نيست ولي بعضي اوقات از دست آدم در ميره، چاره اي نيست).امروزه به ويژه با زيادتر شدن بازيهاي کامپيوتري و گيم نت ها اين حرکات بيشتر شده و بخصوص در بچه هايي که زياد بازي کامپيوتري مي کنند.ديدم بد نيست نگاهي هر چند کوتاه و مختصر به اين موضوع داشته باشم.اميدوارم خوشتان بيايد.
البته با تيک تيک ساعت اشتباه نگيريد که فکر کنم از آن بدتان بيايد.(چون گذر زمان را نشان مي دهد.)
تعريف تيک:
حرکات غير ارادي، اجباري، تکراري و کليشه اي را در اصطلاح تيک مي نامند.اين حرکات شبيه حرکات با هدف است چون هماهنگ بوده و در عضلاتي ديده مي شود که رابطه طبيعي هماهنگ با هم دارند.تيک معمولا" در صورت و شانه ها ديده مي شود.اين حرکات غیر ارادي، جدا از هم، تکراري، کوتاه و ناگهاني ممکن است به صورت ساده ديده شوند مانند تکان دادن بيني، چشمک زدن يا حرکات سر و يا داراي طبيعت حسي باشند و يا به صورت کلامي يا صوتي بروز کنند که در اين حالت از صاف کردن گلو تا نشانه هاي پيچيده تر مثل تکرار غير ارادي سخن ديگران(اکولاليا
echolalia
) يا ناسزا گفتن غير ارادي و نا مناسب(کوپرولاليا
coprolalia
) مي توانند گسترده باشند.
پيشگيري:
معمولا" مي توان به طور ارادي از بروز نشانه هاي تيک جلوگيري کرد ولي با بروز استرس شدت پيدا مي کنند و با سرگرم شدن بيمار از شدت آنها کاسته مي شود.
انواع تيک ها و درمان آنها:
بعضي از تيک ها در خواب هم ادامه دارند.شايع ترين علت بروز اين نوع تيک ها سندرم تورت(
Tourette Syndrome
سندرم ژيل دولاتورت) است.در اين حالت آشفتگي هاي رفتاري به همراه تيک وجود دارد.اين بيماري اصولا" يک بيماري ژنتيک است و از دوره کودکي شروع مي شود، ولي ممکن است به علت مصرف بعضي مواد(مانند داروهاي آنتي سايکوتيک) ،تروما، عفونت استرپتوکوکي و يا آنسفاليت ويروسي تشديد شود.
شدت نشانه هاي بسياري از بيماران متغير است و کم و زياد مي شود و رفتار درماني و اطمينان بخشيدن به بيمار براي رفع تيک هاي خفيف کافي است.
تيک هاي شديد و آنهايي که موجب نگراني است بايستي با دارو درمان شوند.در اکثر اوقات بلوکرهاي دوپامين، و معمولا" پيموزايد يا هالوپريدول باعث کاهش کثرت و وخامت تيک شده و ممکن است آشفتگي هاي رفتاري همراه آن را نيز کاهش دهد.
برتري استفاده از داروهاي ديگر بر اساس تأ ثير يا عوارض مضر آنها هنوز در هاله اي از ابهام است.
معمولا" توصيه مي شود دوز داروي استفاده شده تا حد امکان کم باشد.در ضمن بايد توجه داشت که درمان مناسب بدين معني نيست که کليه نشانه ها را کنترل کند.(وگرنه که ديگه کسي تيک نداشت).به اين موضوع هم توجه کنيد که بعضط عوارض داروها را بايد در کنار آثار درماني آنها قرار داد.(خيلي نبايد به عوارض سطحي داروها توجه کرد.چون داروي بدون عارضه مرگ است!!!!!!)
غالبا" مصرف دارو را پس از چند سال مي توان قطع کرد.در بيماراني که به هالوپريدول و پيموزايد پاسخ نمي دهند و يا نسبت به اين داروها حساسيت دارند، مي توان از داروهاي جايگزين استفاده کرد.
بعضي داروهاي ديگر که در کنترل تيک و يا آشفتگي هاي رفتاري سندرم تورت به کار مي روند عبارتند از:
کلونيدين، سولپيريد، باکلوفن، توکسين بوتولينوم، کلونازپام، فلوفنازين، لوودوپا، پرگوليد، ريسپريدون و تياپريد.
در بعضي بيماران، در آغاز مي توان از کلونيدين استفاده کرد چون از نظر عدم بروز عوارض جانبي بر هالوپريدول و پيموزايد ارجحيت دارد.
همچنين دانشمندان متوجه شده اند که نيکوتين به تنهايي يا همراه با هالوپريدول در آنهايي که هالوپريدول به تنهايي اثر نداشته است، مفيد بوده است.
...