نام فایل : وظايف اجتماعي جوانان

فرمت : .doc

تعداد صفحه/اسلاید : 26

حجم : 90 کیلوبایت

مقدمه
از جمله وظايف مهم رهبران ديني، مسئولان نظام و خانواده‌ها هدايت و تربيت نسل جوان جامعه مي باشد. در كشور اسلامي ايران بلحاظ بافت جمعيتي، غالب جمعيت كشور را جوانان تشكيل مي دهند و نقش اين درصد عظيم در سرنوشت سياسي اجتماعي و اقتصادي و فرهنگي كشور يك نقش بسيار ممتاز و بي بديل مي باشد. وجود خصلت ها و خصوصيات جواني مانند انرژي، انگيزه، طراوت و
…
موجب گشته است كه جمعيت جوان كشور به عنوان يك منبع عظيم انساني جامعه ايران را جامعه اي جوان و پرانرژي و با طراوت و با انگيزه در ميان جوامع جلوه‌گر سازد. نقش جوانان به همان اندازه كه در راستاي تكامل و سازندگي نظام جمهوري اسلامي يك نقش تعيين كننده است آسيب‌هايي نيز اين جمعيت عظيم را تهديد مي نمايد كه دشمنان نظام جمهوري اسلامي با وقوف به شرائط و فضاي حاكم بر جوانان كشور به آن آسيب‌ها و تهديدها دلبستگي نشان مي دهند.
بخش اول: هويت جوان و خصوصيات جواني
الف
–
هويت جواني
جواني، يك پديده‌ي درخشان و يك فصل بي بديل و بي‌نظير هر انساني است. در هر كشوري كه به مسأله‌ي جوان و جوانان، آن چنان كه حق اين مطلب است، درست رسيدگي بشود، آن كشور در راه پيششرفت، موفقيتهاي بزرگي به دست خواهد آورد. اگر كشوري مثل كشور ما باشد
–
كه جمعبت جوان، يك جمعيت غالب و بزرگ و يك نسبت عظيم از جمعيت كل كشور را تشكيل مي دهد
–
اين قضيه اهميت بيشتري پيدا مي‌كند. من امروز مايلم قسمت اول صحبتم بيشتر مودر توجه بزرگترها قرار بگيرد. هم مسئولان، هم پدر و مادرها، هم معلمان و متصديان مسائل مربوط به جوانان. در قسمت دوم، خطاب اصلي من به شما جوانان است كه مطالبي را با شما در ميان خواهم گذاشت. .
اما قسمت اول كه درباره‌ي مسووليتهايي است كه نسبت به جوان وجود دارد. بايد بگويم كه جواني
–
اين دوره‌ي مشعشع و درخشان
–
دوره‌يي است كه اگر چه چندان طولاني نيست، اما آثارش ماندگار و طولاني در همه‌ي زندگي انسان است.
جوانها همان طوري كه جسمشان نشاط و تازگي و نيرو دارد روحشان هم سرشار از نشاط است. اين موجود را
–
با قدرت فكر او، با قدرت خرد او، با توان جسمي او، با توان عصبي او، با نيروهاي ناشناخته‌ي وجود او
–
خداي متعال خلق كرده است تا از اين طبيعت، از اين خور و خواب و از اين دنياي مادي، همچون وسيله‌يي استفاده كند و خود را به مقامات قرب الهي برساند.
نبايد تصور كرد كه اين نگاه، نگاه منزوي و منعزل از دنياست، نه، راه قرب الهي از وسط همين ماديات عبور مي كند، اما در ماديات متوقف نمي‌شود. گناه بزرگ بشريتي كه خود را در ماديت غرق كرده است، اين نيست كه به دنيا پرداخته است، گناه او اين است كه فراتر از خواستهاي مادي، آرماني را، ستاره‌ي درخشاني را، هدف و سرمنزل بلندي را تصور نكرده است.
ب
...