نام فایل : صنايع-كوچك-در-ايران

فرمت : .doc

تعداد صفحه/اسلاید : 12

حجم : 271 کیلوبایت

صنايع كوچك
در ايران و اندونزي
چكيده
يكي از راههاي توسعه صنعتي كه در سالهاي اخير موردتوجه كشورهاي درحال توسعه و حتي توسعه يافته قرارگرفته، روي آوردن بـــه كوچك سازي صنايع و اتكا به توسعه و گسترش
صنايع كوچك
و متوسط به عنوان موتور توسعه صنعتي و اقتصادي است.
در ايران،
صنايع كوچك
علي رغم اينكه از مزايا و امتيازات چشمگيري در توسعه صنعتي و اقتصادي كشور برخوردار است، اما با تنگناهاي زيادي مواجه است كه به شكنندگي و تعطيلي اين صنايع در سالهاي اخير منجر شده است. يكي از مشكلات عمده و چشمگير
صنايع كوچك
كه قدرت رقابتي آنها را با صنايع بزرگ مشابه به شدت كاهش مي دهد، مشكل پيشرفته نبودن فناوري مورداستفاده آنها در فرايند توليد است.
در ايـــن مقاله، پس از بــررسي اهميت نوين سازي واحدها و شركتهاي توليدي صنعتي كوچك (1) و شناسايي شاخصهاي به روز كردن
صنايع كوچك
، با استفاده از يك مطالعه ميداني از واحدهاي توليدي صنعتي كوچك (49 - 10 نفر كاركن) از سراسر كشور، اقدام به مطالعه وضعيت پيشرفته بودن آنها با استفاده از شاخصهاي موردمطالعه مي گردد. سپس موانع و مشكلات مدرن بودن
صنايع كوچك
موردمطالعه قرار مي گيرد و راهكارهايي جهت رفع اين مشكلات مطرح مي شود.
مفهوم نوين سازي
صنايع كوچك
نوين سازي يك فرايند مداوم و مستمر است كه با آهنگ سريع نوآوريها و ابداعات فناوري و رقابت بيشتر شتاب مي گيرد و درصورتي كه بخش
صنايع كوچك
بخواهد رقابت و حيات اقتصادي خود را حفظ كند، بايد به نوسازي، به عنوان يك عامل مهم و اساسي بنگرد. هر نوع نوين سازي در واحدهاي صنعتي كوچك بايد به افزايش توانايي آنها در ميزان فروش منجر شود.
هدف نهايي هر برنامه نوين سازي بايد به اين امر منجر شود كه صنايع خوداتكا گردند و بدون آنكه به حمايتهاي بيشتري از جانب دولت نياز داشته باشند، بتوانند واحد توليدي خود را به گونه اي اداره كنند كه از سود اقتصادي مناسبي برخوردار باشند و با ارائه محصولات قابل رقابت بتوانند از بازارهاي داخلي و خارجي بهره مند شوند.
شاخصهاي ارزيابي
شاخصهاي ارزيابي نوين سازي واحدهاي صنعتي كوچك را مي توان به شاخصهاي فني و اقتصادي تقسيم كرد كه مهمترين ويژگيهاي آن به شرح ذيل است (وپا، 1993، ص 200):
الف) شاخصهاي فني:
...