نام فایل : شهرهای-دیجیتالی

فرمت : .doc

تعداد صفحه/اسلاید : 19

حجم : 56 کیلوبایت

مفهوم شهرهای دیجیتالی، ساختن صحنه ای است که در آن، مردم جوامع ناحیه ای می توانند به تبادل و مشارکت در دانش، تجربه و علایق متقابل بپردازند. (شهرهای دیجیتالی اطلاعات شهری را (چه دسترسی پذیر و چه در زمان واقعی) جمع آوری می کنند و فضاهای عمومی در اینترنت برای مردم که از این شهرها بازدید می کنند یا در آنها زندگی می کنند، ایجاد می کنند شهرهای دیجیتالی در حال گسترش در تمام جهان هستند) به چه دلیل فضاهای اینترنت، اطلاعات ناحیه ای، مردمی را که در این عصر جهانی شدن، زندگی می کنند به خود جذب می کنند؟ اینترنت، تجارت جهانی خود را آغاز نموده است ولی همین زمان ما را به ایجاد فضاهای اطلاعاتی غنی جهت زندگی روزمره قادر می سازد. تا زمانیکه اینترنت، جهان تجاری وتحقیقاتی را می سازد، زندگی ذاتاً به صورت محلی ادامه می یابد. تجارت به تشابهاتی احتیاج دارد تا رقابت های جهانی را ممکن سازد. در حالیکه زندگی نامتشابه منعکس کننده زمینه های فرهنگی متفاوت است. کوشش های شغلی، به پروتکل های استانداردی جهت غلبه کردن بر این تفاوت ها احتیاج دارد، ولی ما به هیچ استانداردی در زندگی نیاز نداریم. چنانچه تفاوتهایی وجود داشته باشد ما باید به حمایت از ارتباطات میان فرهنگی بپردازیم. پیشرفت سریع تکنولوژی اینترنت پیش بینی را نسبتاً غیر قابل اعتماد می سازد. شهرهای دیجیتالی همراه با کامپیوتر و تکنولوژی های وسایل ارتباطی تغییر می یابند. هیچ شهر دیجیتالی نمی تواند در وضعیت فعلی خود باقی بماند. در این شرایط ما شهرهای دیجیتالی گوناگونی را در سراسر جهان ملاحظه می کنیم. و سپس این معماری ها، هدفها و تکنولوژی ها جهت فهم بهتر وضعیت فعلی و آینده آن را مورد بررسی قرار می دهیم. ما ابتدا به شهر دیجیتالی در ایالات متحده آمریکا رجوع می کنیم. هنگامیکه شروع به جستجوی واژه شهر دیجیتالی می پردازیم، مثال های زیادی را توسط سایت
America online
می یابیم.
AOL
به صورت محلی بر خدمات شبکه ای پیوسته (
on-line
) متمرکز شده که هزاران شهر را در بردارد و تعداد آنها رو به افزایش است. هر شهر دیجیتالی
AOL
حامل اطلاعات مربوط به صورت محلی، منابع جامعه ای، سرگرمی و تجارت می باشد. بر خلاف موتورهای کاوش معمولی که با هدف بازیابی اطلاعات در سراسر جهان ایجاد شده اند، شهرهای دیجیتالی بر اطلاعات محلی تکیه دارند. علاوه بر این خدمات اطلاعاتی،
AOL
، موقعیتهای تبلیغات محلی را برای تجارت اصلی که شامل بنگاههای معاملاتی، استخدام و سلامتی می باشد فراهم می نماید. شهرهای دیجیتالی
AOL
بعلت دنبال کردن کارآیی اقتصادی بسیار با یکدیگر مشابه هستند. در اروپا هر چند بیش از 100 کارشناس محلی در 8 سال اخیر، به ایجاد شهرهای دیجیتالی مختلف پرداخته اند. موضوع در برگیرنده کاربردهای تلماتیک، شهرهای بدون ماشین(اتومبیل) و غیره .... می باشد. کنفرانس شهرهای دیجیتالی اروپایی از سال 1994 جهت بحث و گفتگوی وسیع در رابطه با عناوین متفاوت آغاز گردید. به عنوان مثال شهر دیجیتالی آمستردام 8 سال پیش به عنوان صحنه ای برای شبکه های جوامع گوناگون ساخته شد و به همین دلیل، اختصاصاً بر روابط اجتماعی میان شهروندان تأکید می کند. این شهر دیجیتالی در ابتدا برای ارتباطات میان انجمن شهری و شهروندان ساخته شده بود. تمامی ارتباطات به وسیله متن و مودم ها، نشان داده شده بودند. پایانه ها در مکان های عمومی مانند کتابخانه ها و مراکز حمل و نقل جایدهی شده بودند. موفقیت این تجربه، موجب افزایش علاقه شهروندان شبکه شد. سیستم به توسعه خود ادامه داد. در سال 1998، 000/80 تن از کاربران در شهرهای دیجیتالی آمستردام ثبت نام شده بودند که به وسیله یک سازمان غیر انتفاعی که
De Digitale stad
نام داشت، اداره می شد. پروژه صحنه 2000 هلسینکی در سال 1996 با پیشقدمی شرکت تلفن هلسینکی آغاز گردید. هدف این پروژه ایجاد شبکه شهری برای نسل آینده بود. این شبکه شهروندان را به ایجاد ارتباطات با یکدیگر، به کمک استفاده از ویدئوی زنده دو طرفه قادر می ساخت اعضای یک جامعه ماشینی و سنتی می توانند در ایجاد اصطلاحات به کمک استفاده از سیستم ویدئوی زنده، همکاری کنند. به موازات توسعه سریع شبکه ها، اقدامی جهت ایجاد تمامی شهر
Helsinki/3D
درحال انجام است. همچنانکه مدل های
3D
، آشکارتر می شوند، به توان محاسباتی و توسعه ارتباطات جهت نمایش شهرهای دیجیتالی در خانه ها احتیاج پیدا می شود. بنابراین، شهر مجازی ممکن است یک صورتی از پروژه باشد و یک ارتباط انسانی را برای خدمات گسترده و جدید بوجود می آورد. عموماً، شهرهای دیجیتالی هم به ارائه خدمات انتفاعی و هم غیر انتفاعی می پردازند و تلاش می کنند تا تعادلی میان آن دو به وجود آورند. بدون وجود خدمات انتفاعی، شهرهای دیجیتالی به ندرت جذاب خواهند بود و دروازه مناسبی برای شهر فیزیکی نخواهند بود.
ناچار به رقابت با شرکت های خصوصی – که فقط خدمات انتفاعی ارائه می دهند می باشد. آیا شهرهای دیجیتالی قادر به رقابت با چنین شرکت هایی هستند؟ تکنولوژی ممکن است مرز میان خدمات انتفاعی و غیر انتفاعی را تغییر دهد. به عنوان مثال، شهرهای دیجیتالی اغلب جهت ضمانت یک موقعیت مساوی برای هر کس که خواهان دستیابی به اینترنت می باشد، خدمات
email
رایگان و فضای دیسک رایگان ارائه می دهند. خدمات
email
رایگان ممکن است به امری تجاری تبدیل شود، هر چند که واضح نیست که این خدمات، انتفاعی است یا غیر انتفاعی؟
شهر دیجیتالی کیوتو:
...