نام فایل : شبكه-5

فرمت : .doc

تعداد صفحه/اسلاید : 26

حجم : 733 کیلوبایت

استاد مربوطه:
آقای مهندس طاهرزاده
دانشجویان مربوطه:
احسان کریم زاده
علی رضا نحوی
رشته:
کامپیوتر
شبكه:
يك شبكه در تعريفي ساده عبارت از مجموعه‌اي از كامپيوترهاي مستقل است كه مي‌توانند با يكديگر ارتباط برقرار نموده و منابع خود را با هم به اشتراك گذارند. براي اين كار كامپيوترها به سخت‌افزار و نرم‌افزار خاص شبكه نياز دارند. سخت‌افزار مورد نياز عبارت از مجموعه‌اي‌ است كه كامپيوترها را به‌صورت فيزيكي به هم متصل مي‌كنند. نرم‌افزار مورد نياز چيزي است كه به ما امكان مي‌دهد تا سخت‌افزار را براي برقراري ارتباط و تبادل اطلاعات به‌كار گيريم. نرم‌افزارهاي مورد بحث، براي برقراري ارتباط انواع مختلف كامپيوترها با انواع سخت‌افزارهاي ارتباطي بايد از مجموعه قراردادهاي استاندارد شده‌اي پيروي كنند. ضمناً شبكه‌ها با ابزارها و شيوه‌هاي مختلف مي‌توانند به هم متصل شده و شبكه‌اي از شبكه‌‌ها پديد آورند.
بسته داده و راهگزيني بسته‌اي:
يك بسته داده به مجموعه واحدي از اطلاعات كه قابليت ارسال برروي شبكه را داشته باشد اطلاق مي‌گردد.اطلاعات اوليه قبل از ارسال برروي شبكه به بسته‌هاي كوچكتر تقسيم مي‌شوند. اين اطلاعات اوليه مي‌توانند يك فايل، يك پيام پستي، يك تصوير و نظاير آن باشد كه مي‌بايست بين دو كامپيوتر متصل به شبكه مبادله شوند. علاوه براطلاعات اصلي به ابتدا و انتهاي هر بسته، مقداري اطلاعات كنترلي نيز اضافه مي‌شود. اين اطلاعات كنترلي به‌عنوان مثال مي‌توانند نشاني گيرنده و فرستنده بسته اطلاعات در شبكه باشند.
شبكه‌هاي ارتباطي كه براي انتقال اطلاعات بين اجزاي خود، از بسته‌هاي داده استفاده مي‌كنند؛ شبكه‌هاي راهگزيني بسته‌اي ناميده مي‌شوند.در اين شبكه‌ها علاوه بر ماشينهاي اصلي ارسال كننده و دريافت كننده اطلاعات، ماشينهاي ديگري نيز وجود دارند كه وظيفه آنها رساندن بسته‌ها از مبدأ به مقصد مي‌باشد و اصطلاحاً مسيرياب ناميده مي‌شوند. مسيريابها از اطلاعات كنترلي موجود در ابتداي هر بسته استفاده نموده و براساس جدول مسيريابي خود بهترين سيستم را براي رساندن بسته‌ها به مقصد پيدا مي‌كنند. نكته قابل توجه در شبكه‌هاي مبتني بر راهگزيني بسته‌اي اين است كه در بسياري از موارد بسته‌هاي اطلاعاتي مرتبط با هم كه از يك مبدأ به يك مقصد استفاده مي‌شوند؛ مسيرهاي متفاوتي را در شبكه طي مي‌كنند. به‌ اين ترتيب در اين نوع شبكه‌ها خطوط ارتباطي و مسيريابها به‌صورت مشترك و در يك زمان، براي برقراري ارتباط بين چند نقطه مورد استفاده قرار مي‌گيرند و در صورت بروز اشكال يا از كار افتادن برخي مسيرها و مسيريابها در اكثر موارد هنوز امكان تبادل اطلاعات بين نقاط مختلف متصل به شبكه موجود مي‌باشد.
پروتكلهاي ارتباطي و مجموعه پروتكلهاي
TCP/IP

در حوزه شبكه‌هاي كامپيوتري پروتكل يا قرارداد عبارت از مجموعه‌اي از قوانين و ضوابط استاندارد شده مي‌باشد كه چگونگي برقراري ارتباط و تبادل اطلاعات بين كامپيونرهاي متصل به شبكه را تعيين مي‌كند.
وقتي كامپيوترها با هم ارتباط برقرار مي‌كنند؛ آنها در حقيقت مجموعه‌اي از پيامها را با هم مبادله مي‌نمايند. كامپيوترها بايد در مورد قالب و مفهوم هر پيام با هم توافق داشته باشند تا بتوانند پيامي مناسب را ارسال نموده و پاسخ‌هاي مناسب را بازگردانند. يك پروتكل ارتباطي مشخص مي‌كند كه اولاً قالب و شكل پيامها چگونه بايد باشد و ثانياً مبادله پيام بين دو كامپيوتر با چه شيوه و طي چه مراحلي بايد انجام پذيرد. پروتكل‌ها در لايه‌هاي مختلف شبكه‌هاي كامپيوتري به كار گرفته مي‌شوند و هريك قوانين و تعاريف خاص خود را دارند.
شبكه اينترنت براساس مجموعه‌ پروتكل‌هاي خانواده
TCP/IP
كار مي‌كند. از بين پروتكل‌هاي مختلف اين خانواده به
FTP
براي انتقال فايل،
Telnet
براي ارتباط پايانه‌اي راه دور،
SMTP
...