نام فایل : زندگي-نامه-كالين-مكلورن-25-ص

فرمت : .doc

تعداد صفحه/اسلاید : 24

حجم : 228 کیلوبایت

تحقيق راجع به کالين مکلورن
مقدمه
عدد واژه اي است که بيشترين سهم را در علوم و دانش بشري بر عهده دارد و در آن کلمه اسرار بيشماري نهفته است و علم رياضيات که از منطق انکار ناپذيري برخوردار است بر پايه ي همين کلمه به وجود آمده است و تکامل يافته است.
امروزه عدد و شمارش از مرز گنجايش مغز بشر فراتر رفته است چنانکه در محاسبات فضايي به ناچار از توان استفاده مي کند و کامپيوترها هم از همان شيوه به وجود آمده و انسان را در اعماق راز اعداد فرو برده است. لازم به ذکر است که مبناي ذخيره سازي اطلاعات در حافظه ي هر کامپيوتري دو عدد 0 و 1 هستند.
سر آغاز اعداد((يک)) است و همين نخستين عدد اسرار بيشماري را در خود نهفته دارد و با تکامل انسان و نزول اديان الهي و پرورش عرفان از تمام آفرينش به عدد يک و به عبارت ديگر وحدت و توحيد تعبير مي کند و عجيب است که در خط فارسي و عربي نخستين حرف با نخستين عدد هم شکل است و همين مورد باعث شده که عدد يک و حرف الف نشان توحيد حضرت باريتعالي برگزيده شود و به همين ترتيب نکات بسيار ظريفي در ادبيات عرفان اسلامي پيدا شود.
دل گفت مرا علم لدني هوس است تعليمم کن اگر تو را دسترس است
گفتم که الف : گفت اگر هيچ مگوي در خانه اگر کس است يک حرف بس است
و نيز به نقل از حافظ:
نيست در لوح دلم جز الف قامت يار چه کنم حرف دگر ياد ندادم استاد و حال آنکه سخن از عرفان اسلامي در ميان آمد و به رمز اعداد اشارتي رفت بهتر است بگوئيم که در بنياد اصلي اسلام يعني قرآن کريم نيز بعد رياضي فراوان است و ذيلا اشاره خواهيم کرد که خداوند در قرآن آفرينش را بر مبناي اصول رياضي بيان فرموده است.
کلمه عدد در قرآن 6 بار ذکر شده است به اين صورت:
( سوره يونس آيه 5 – سوره الاسرا آيه 12 – سوره مومنون آيه 112 – سوره کهف آيه 11 0 سوره جن آيه 24 و نيز سوره جن آيه 28 )
در سوره ي جن آيه 28 مي خوانيم : ( و احصي کل شئ عددا ) يعني شمرده است همه چيز را بشمار
يعني اينکه آنچه آفريده شده بدون محاسبه نبوده و همه آنها روي حساب دقيق و منطق رياضي بوده است.
در آيه 12 سوره الاسرا مي خوانيم : ( شب و روز را دو نشان قرار داديم پس برانداختيم نشانه شب را و نشان روز را روشن گردانيديم تا از پروردگار خود فضلي بجوئيد و بدانيد که شمار سال و حسابش را و هر چيزي را تفصيلي مفصل قرار داديم.
اگر انسان عادي از تلسکوپ هاي رصدخانه اي بزرگ به فضا نگاه کند و حرکت سيارات را در نظر بگيرد بدون استثنا شگفت زده خواهد شد، چون خواهد ديد که ميليونها ستاره و سياره ي کوچک و بزرگ با سرعتي سرسام آور در حرکتند و هر لحظه به هم نزديک مي شوندو از کنار هم مي گذرند.
پس رياضيات و اصول آن در نظام آفرينش مدخليت تام دارد و اينکه رياضي دانان بزرگ جهان آفرينش را در فلسفه رياضي مولود يک محاسبه ي بي نظير مي دانند سخني به گزاف نگفته اند.
نگاهي به تاريخ رياضيات
رياضيات با شمارش آغاز مي شود. اين عاقلانه نيست که تصور کنيم شمارش اوليه همان رياضيات بوده است.
تنها از زماني مي توان علم رياضي را آغاز شده به حساب آورد که مدارکي از اعداد و شمارش باقي مانده باشد.
در بابيلونيا رياضيات از 2000 سال قبل از ميلاد مسيح شکل گرفته بود. قبل از اين يک سيستم علامت ها و نشانه ها در طي مدت زمان بسيار طولاني با پايه ي عددي 60 به وجود آمده بود. اين سيستم پديد آمدن اعداد بزرگ و اعداد کسري را ممکن مي کرد و در واقع اين پايه ريزي توسعه ي يک رياضي قدرتمندتر بود.
مشکلاتي که در مورد اعداد وجود داشت منجمله مسئله ي سه گانه هاي پيتاگوريان يعني
حداقل از سال 1700 قبل از ميلاد مسيح مورد بررسي قرار گرفته بود. سيستم معادلات خطي در جهت فهم و درک مسائل عددي مورد مطالعه قرار گرفتند و اينها و امپالشان نهايتا منجر به شکل گيري جبر عددي شدند.
مسائل هندسي که مربوط به اشکال متشابه و سطوح و حجم ها مي شدند نيز مورد تحليل قرار گرفتند و مقدار عددي پي شکل گرفت.
پايه و اساس رياضيات بابيلوني ها را يوناني ها به ارث بردند و توسعه و رشدي که يوناني ها به آن دادند از سال حدود 450 قبل از ميلاد آغاز شد.
متناقض نماهاي زنوي الا منجر به شکل گيري نظريه ي عددي دموکراتوس شد. ارائه قانون هاي کلي ديگر اين واقعيت را آشکار کرد که آن سيستم عددي براي اندازه گيري تمام فواصل کافي نيست. اين بود که سيستمي جديد از اعداد متفاوت از قواعد و اصولي که قبلا وجود داشت شکل گرفت.
...