نام فایل : نظام-نامناسب-توزيع

فرمت : .doc

تعداد صفحه/اسلاید : 20

حجم : 196 کیلوبایت

نظام نامناسب توزيع ,اساسي ترين مشكل صتعت سيمان
اساسي ترين مشكل صنعت سيمان و صنايع پيرامون آن , نظام غلط توزيع سيمان در كشور است كه باعث مصرف غلط و غير علمي اين محصول شده است.
دراين نظام توزيعي, سيمان از قالب يك كالاي صنعتي خارج و در رديف ارزاق عمومي ارزيابي شده است.
در حال حاضر از 31 ميليون تن سيمان توليدي كارخانجات كشور 60 درصد تحت عنوان سهميه مردمي بوسيله عاملين توزيع مصالح ساختماني در اختيار مردم قرار مي گيرد, 25 درصد براي پروژه ها و طرح هاي عمراني منظور مي شود و 15 درصد بوسيله كارخانجات بتن و سازندگان قطعات بتني مصرف مي شود. اين در حاليست كه به غير از آن بخشي كه توسط كارخانجات مجاز توليد قطعات بتني و بتن آماده, مصرف مي شود 60 درصد سهميه مردمي سرنوشتي پيدا ميكند كه با اصول تهيه و توليد بتن مغاير است.
دراين 60 درصد كه به وسيله كارگران غير ماهر و بدون استفاده از ماشين آلات و عدم نظارت متخصصين مصرف مي شود . معمولا بخش عظيمي ازآن به صورت بي رويه اسراف مي شود. چنانچه در طرح جامع سيمان به اين مسئله توجهي نشود و اين طرح نتواند سيمان توليدي كشور را به سمت مصرف صنعتي هدايت كند مشكل سيمان درفصول كاري برطرف نمي شود.
اساسا مشكل سيمان دركشور , به خاطر سهميه اي است كه در اختيار افراد غيرمتخصص قرار مي گيردو چون ظرفيت توليدي كارخانجات سيمان در فصل كار محدود است لذا 60 درصد سيمان كشور در اختيار كساني قرار مي گيرد كه توانايي مصرف صحيح و اصولي آن را ندارند و يا بگونه اي آزاد وارد بازار سياه مي كنند.
سيمان براي تبديل شدن به بتن و قرار گرفتن درنقش اصلي خود در سازه و يا قطعات بتني پيش ساخته, با دقت و محاسبات بسيار دقيقي پس از مخلوط شدن با شن و ماسه و مواد افزودني, دوام اصلي خود را بدست مي آورد, ولي چنانچه سيمان به وسيله افراد غير ماهر و بدون دانش فني و ماشين آلات مصرف شود دوام و پايداري و مقاومت اصلي خود را بدست نمي آورد كه ضمن بوجود آمدن سازه هاي غير مقاوم, طول عمر ساختمان ها و سازه ها را نيز كاهش مي دهد.
ساختمانهاي ايران با همان مصالحي ساخته مي شوند كه در ژاپن ساخته مي شوند . طرح اختلاط و شرايط عمل آوري بتن, همان چيزي است كه در ايران همه اين شرايط را به صورت علمي و ماشين آلات داريم و حتي به خاطر داشتن معادن غني شن وماسه از مزيت بالقوه براي ساختن بناهاي مقاوم برخورداريم اما به خاطر عدم مصرف صحيح سيمان, ساختمانهاي ايراني در برابر حوادث طبيعي از قبيل زلزله و سيل مقاومت ناچيزي دارند.
اخيرا معاونت فني و عمراني شهرداري تهران با صدور بخش نامه اي استفاده از جداول و سنگ دال هاي دستي را ممنوع و بر ضرورت استفاده از نوع ماشيني و استاندارد آن تاكيد كرده است كه در صورت رعايت اين بخشنامه ضمن صرفه جويي سالانه 10 ميليارد تومان دربودجه شهرداري از دور ريز چند هزار تن سيمان كه فقط به وسيله توليد نامرغوب اين قطعه بتني به گورستان مصالح ساختماني منتقل مي شد جلوگيري مي شود و بهتر است ساير دستگاه هاي دولتي نيز ضرورت مصرف صحيح بتن و قطعات بتني را در دستور كار خود قرار دهند.
مهندس علي آبادي معاون فني و عمراني شهرداري تهران مهندس علي آبادي معاون فني و عمراني شهرداري تهران در خصوص استفاده از جداول استاندارد مي گويد :مناطقي از شهرداري تهران كه از اين بخش نامه را رعايت نكنند شناسايي و با آنها برخورد قانوني مي شود.
وي در مورد برخي قراردادهاي پيمانكاري در خصوص توليد و نصب جداول و سنگ دال ها كه قبل از صدور بخش نامه منعقد شده است مي گويد : تغيير در قرار داد ممكن نيست و خسارات زيادي را به شهرداري تحميل مي كند اما پس از صدور اين بخش نامه بايد تمامي قراردادها با شركت هايي بسته شود كه ماشين آلات استاندارد دارند و بر اساس فرمول علمي اقدام به توليد اين محصولات مي كنند.
وي با ذكر اين نكته كه آرم كارخانه توليد كننده و تاريخ ساخت جداول بايد بر روي محصول حك شود اظهار مي دارد محصولات توليدي بايد بين 12 تا 15 سال توسط شركت توليد كننده ضمانت شود و هر گونه تخريب در سالهاي ضمانت بايد توسط توليد كننده تعمير شود.
وي همچنين در خصوص ماشين آلات كارخانه هاي توليد كننده بتن مي گويد : علاوه بر استاندارد بودن ماشين آلات شركت توليد كننده مي بايست در محل كارخانه هم داراي آزمايشگاه باشد تا محصولات توليدي از نظر مقاومت و طول عمر در محل آزمايش شوند.
وزير محترم مسكن و شهرسازي نيز به اجباري بودن رعايت استاندارد و بتن در ساختمانهاي مسكوني اشاره كرده است كه اين اجبار , بايستي به دقت اجرا شود زيرا اجباري بودن استفاده از بتن استاندارد باعث توليد ساختمانهاي مقاوم شده و نيز صرفه جويي درمصرف سيمان را نيز درپي خواهد داشت. بنابراين بازبيني طرح جامع سيمان كه قرار است كه انجام شود بي توجهي به مسئله فرهنگ مصرف سيمان در كشور است كه بايد هرچه زودتر شكل عملي به خود گيرد.
 
سقف های اجرا شده با تیرچه وبلوک ، دارای محدودیت های اجرائی به شرح زیر هستند:
 
1) فاصله محور تا محور تیرچه ها نباید از 70 سانتیمتر بیشتر باشد .
2) بتن پوششی قسمت بالائی تیر ( بتن روی بلوک ) نباید از 5 سانتیمتر ، یا 12/1 فاصله محور به محور تیرچه ها کمتر باشد .
3) عرض تیرچه ها نباید از 10 سانتیمتر کوچکتر باشد و همچنین نباید از 3.5/1 برابر ضخامت کل سقف کمتر باشد .
4) حداقل فاصله دو بلوک دو طرف یک تیرچه ، پس از نصب نباید کمتر از 6.5 سانتیمتر باشد.
5) ضخامت سقف برای تیرهای با تکیه گاه ساده نباید از 20/1 دهانه کمتر باشد . در مورد تیرهای یکسره ( تکیه گاه های گیردار ) نسبت ضخامت به دهانه ، به 26/1 کاهش می یابد . در سقف هایی که مسئله خیز مطرح نباشد ، این مقدار تا 35/1 دهانه نیز کاهش می یابد .
6) حداکثر دهانه مورد پوشش سقف ( در جهت طول تیرچه پیش ساخته خرپایی ) یا تیرچه های منفرد ، نباید از 8 متر بیشتر شود برای اطمینان بیشتر ، دهانه مورد پوشش ، بیشتر از 7 متر نباشد و در صورت وجود سربارهای زیاد ، و یا دهانه بیش از 7 متر ، از تیرچه مضاعف استفاده شود.
شامل تیرچه پیش ساخته نیز می شود. در زیر ویژگیهای مهم اجزای تشکیل دهنده خود تیرچه ، مورد بحث قرار می گیرد. تیرچه پیش ساخته از قسمت های زیر تشکیل می یابد :
1-1 عضو کششی
...