نام فایل : تربيت-بدني-18-ص
فرمت : .doc
تعداد صفحه/اسلاید : 13
حجم : 74 کیلوبایت
تاريخچه تربيت بدني در ايران
تربيت بدني در ايران باستان
ايرانيان به اهميت و ارزش توانايي و سلامت بدن به عنوان وسيله بسيار مهمي براي فراهم آوردن ارتش سلحشور و پيروزمند پي برده بودند. به استثناي فرزندان طبقه اعيان و شاهزادگان تقريباً همة آموزش و پرورش به تربيت بدني محدود مي شد.
كودكان تا 7 سالگي زير نظر مادر پرورش مي يافتند و پسران از 7 سالگي تحصيلات رسمي خود را آغاز مي كردند و از همان هنگام رسماً متعلق به كشور شناخته و تا 15 سالگي به آموختن فنون نظامي مشغول و از 15 سالگي در خدمت ارتش تا 50 سالگي بودند و فرزندان اعيان و شاهزادگان به روايت هرودوت تا 20 سالگي و به روايت استرابون تا 24 سالگي به تحصيل ادامه مي دادند و براي فرماندهي سپاه و حكمراني و دادرسي آماده مي شوند.
اين تربيت در تاريخ تعليم و تربيت نخستين نمونه كنترل آموزش و پرورش و به وسيله دولت بود ارتشيان از 50 سالگي يا مسئوليت پادگان ها را بعهده مي گرفتند و يا در سازمانهاي عمومي مشغول مي شدند در بازنشستگي به كار تعليم داوطلبان مي پرداختند.
هرودوت: ايرانيان از 5 سالگي تا 20 سالگي 3 چيز را مي آموختند سواري
–
تير و كمان
–
شنا. جوانان تمرينات روزانه را از طلوع آفتاب با دويدن
–
پرتاب سنگ و نيزه آغاز مي كردند از تمرينات معمولشان با جيره اندك و تحمل گرما و پياده روي طولاني و عبور از رودخانه و شكار و جستن بر روي اسب و چالاكي بود.
ورزشهاي قديم ايران اسب سواري
–
تيراندازي
–
شكار
–
چوگان
–
شنا
نكته قابل توجه: ايرانيان براي ورزش و پرورش بدن عقيده داشتند ورزش پروراننده صفات نيكي همچون شجاعت، جوانمردي فروتني نيز مي باشد.
مقام پهلواني در ايران باستان از اهميت خاصي برخوردار بوده است.
مديريت سازمانهاي ورزشي
تاريخچه تشكيل تربيت بدني در ايران
...
مبلغ قابل پرداخت 25,900 تومان