نام فایل : ازت-در-چغندر-25-ص

فرمت : .doc

تعداد صفحه/اسلاید : 26

حجم : 288 کیلوبایت

فصــل اول
مقدمه
چغندرقند گياهي است از خانواده
Chenopodiacea
و همانند بسياري از اعضاي ديگر اين خانواده مقاوم به تنش و شوري است(1).
تغذيه چغندرقند به طور جامع از بيست سال گذشته گزارش شده است (1972). در آن گزارش، براي اولين بار حاصل نيم‌قرن تحقيق در اروپا و آمريكا روي نيازهاي گياه به عناصر ميكروماكرو بوده است. در هركجا كه گياه چغندرقند وارد شده است و اقدام به كشت شده، تحقيقات آن از اولويت بالايي برخوردار بود. مهمترين دليل اين اقدامات، اين بود كه اضافه كردن صحيح مواد مغذي به خاك بيشترين تاثير را بر تثبيت عملكرد زارع قرار داده است(1).
همانند ساير محصولات كشاورزي، چغندرقند نيز تنها جزئي از نيازهاي خود را از خاك تامين مي‌نمايد و بقيه را بايستي از كودهاي شيميايي، حيواني و محلول‌پاشي بر روي سطح برگ تامين كند(1).
در ميان كودهاي شيميايي، ازت در تمامي خاك‌هاي زراعي به مقدار كم وجود دارد و از مهمترين عناصري است كه بايستي در هر جا چغندرقند كشت مي‌گردد، به صورت كود داده شود. هنگامي كه براي اولين بار فسفر مصرف شد پس از سال‌هاي متوالي مزارع غني از فسفر شدند و افزودن اين عنصر به زمين تاثير آن چناني بر روي عملكردشان نداد. در نتيجه مصرف آن ناچيز شد و در نهايت در طول بيست سال گذشته بيشتر فعاليت‌هاي تحقيقاتي بر روي نياز گياه به ازت متمركز شده و از تحقيقات روي فسفر كاسته شده است(1).
كار بر روي ساير عناصر ماكر، نظير پتاسيم، منيزيم و سديم ادامه دارد، زيرا نيازهاي چغندرقند به اين عناصر بيش از ساير محصولات است. كاشت چغندرقند در خاك‌هاي سبك، فراهم شدن امكانات مكانيزه نياز چغندرقند به سه عنصر مورد اشاره را كه اغلب به مقدار كم در خاك وجود دارد، بيشتر نموده است.
نياز غذايي چغندرقند به كودهاي اصلي هم اكنون مشخص شده. ليكن علاقه به مصرف كودهاي فرعي به مراتب بيشتر شده است. جذب عناصر فرعي با افزايش محصول به طور موازي افزايش يافته است. علت آن، نياز اين عنصرها حتي در مناطقي است كه بيشتر ذخاير طبيعي خاك كافي بوده است(1).
فصل دوم
1-2 ازت در چغندرقند:
ازت از مهمترين عناصري است كه بايستي در هركجا كه چغندرقند كشت مي‌گردد، به صورت كود به زمين داده شود، چرا كه كمتر خاكي داراي مقدار كافي ازت در فرم قابل دسترس نيترات يا آمونيوم براي توليد حداكثر رشد مي‌باشد. جايي كه اين عنصر به مقدار كم مصرف شود، محصول به شدت كاهش يافته و ممكن است حتي در بعضي خاك‌ها به نصف برسد. كود به طور قابل ملاحظه‌اي در وضعيت ظاهري زراعت مخصوصاً در رنگ و پوشش برگي آن اثر مي‌گذارد. از طرف ديگر مصرف بيش از حد كود ازته، كاهش درصد قند و كيفيت را به دنبال خواهد داشت.
چغندرقند تقريباً فرم نيترات (
No
3
-
) را مورد استفاده قرار مي‌دهد و براي اين ازت از سه منبع استفاده مي‌شود(الف). ازت معدني شده و ازتي كه در طول دوره رشد از طريق تجزيه مواد آلي آزاد مي‌شود(ب). ازت نيتراته موجود در خاك نزديك به زمان كاشت و ازت معدني كه به صورت كود شيميايي مصرف مي‌شود(9).
ازت در تمام بافت‌هاي گياهي وجود داشته و ماده اصلي پروتئين‌هاي گياهي را تشكيل مي‌دهد. مقدار ازت موجود در گياه بيشتر از ساير عناصر حدود هزار برابر
Zn
است. تامين ازت در مراحل اوليه رشد مهم بوده و جبران اين كمبود در اواسط و اواخر دوره رشد چغندرقند تاثيري در عملكرد قند و ريشه نداشته و حتي باعث كاهش آن نيز مي‌گردد. چغندرقند به كمبود ازت حساس بوده و فقدان آن باعث از رشد افتادن بوته، كوچك و نازك ماندن برگ‌ها و طويل شدن دمبرگ‌ها مي‌شود. ارقام پلي‌پلوئيد آن نياز بيشتري به ازت دارند(7).
Kg/ha
نمودار 1-2: تغييرات عملكرد قند در هكتار با مصرف مقادير مختلف ازت
Kg/ha
نمودار 2-2: تغييرات عملكرد ريشه در هكتار با مصرف مقاير مختلف ازت
...