نام فایل : آلبالو

فرمت : .doc

تعداد صفحه/اسلاید : 13

حجم : 339 کیلوبایت

آلبالو
با نام علمی
(
prunus serasus
)

از نظر گياه شناسي بسيار به گيلاس شبيه است. آلبالو بومي نواحي بين درياي خزر و درياي سياه است كه احتمالاً بذر آن توسط پرندگان به ساير نقاط از جمله اروپا برده شده است. مناطق عمده كشت آلبالو فرانسه، يوگسلاوي و آلمان مي باشد
.
گياه شناسي
:
آلبالو گياهي خزان پذير با برگهاي لوزي بصورت متناوب روي شاخه قرار دارند. رنگ پوست آن قهوه اي روشن تا نقره اي است. آلبالو از نظر حجم در مقايسه با گيلاس جاي كمتري را اشغال مي كند
.
ارتفاع درختان آلبالو 4-2 متر و ساقه بعضي از ارقام بسيار قابل انعطاف است و براحتي بدون آنكه شكسته شود خم مي شود بهمين دليل در چيدن ميوه بعضي ارقام نيازي به نردبان نمي باشد و ميتوان درخت را خم كرد و ميوه آنرا چيد. گل روي اسپورهاي سـالهاي قبل و همچنين روي شــاخه هاي ســال قبل هم تشكيل مي شود. گلها بصورت 5-3 تايي در يك جوانه ظاهر و گلها داراي 5 گلبرگ، 5 كاسبرگ، پرچم و يك مادگي است. بر عكس گيلاس آلبالو خود بارور است و براي تلقيح نيازي به ارقام گرده افشان ندارد. گرده ‌آلبالو ميتواند گل گيلاس را تلقيح كند
.
گل آلبالو معمولاً ديرتر از ساير ميوه هاي هسته دار باز مي شود بهمين دليل معمولاً با خطر سرمازدگي مواجه نمي شود. ميوه آلبالو داراي دم بلند كه بر اساس بلندي يا كوتاهي دم تقسيم بندي مي شود و معمولاً ارقام دم كوتاه مرغوب ترند
.
اقليم
:
نياز سرمايي آلبالو بين 1600-600 ساعت زير 7 درجه سانتيگراد مي باشد. تابستان هاي خشك و خنك براي اين درخت مناسب است. مقاومت به سرما در حد سيب است. ريشه آلبالو در برابر خاك مرطوب نسبت به گيلاس داراي مقاومت بيشتري است و ريشه آلبالو سطحي و تا حداكثر عمق 5/1 متر گسترش مي يابد
.
ازدياد
:
آلبالو به سه روش كاشت بذر، پاجوش و پيوند قابل ازدياد است. آلبالوهاي معمولي بيشتر بصورت پاجوش ازدياد ميگردد. ولي ارقام جديد آلبالو از قبيل آلبالو گيسي و آلبالو مجارستان (سيكاني مجي-اردي جوبيليوم و بوترمو) با پيوند روي پايه آلبالو تلخ(محلب) ازدياد مي يابد و پيوند شكمي
(T)
در آلبالو معمول مي باشد
...